"Mansfield Park" Jane Austen

Powieść wybitnie rodzinna, ponieważ roi się w niej od sióstr i braci. UWAGA: zdradzam fabułę!

Zaczyna się od tego, że bogatsza część rodzeństwa przyjmuje do siebie na wychowanie córkę biedniejszej siostry. Dziewczątko imieniem Fanny kilka ładnych lat spędza w domu wujowstwa, a gdy dorasta, zakochuje się w swoim przyrodnim bracie Edmundzie. Niestety, ten skłania swe serce ku innej kobiecie, światowej damie przybyłej do sąsiedztwa - Mary Crawford. Jej brat Henry najpierw rozkochuje w sobie dwie siostry Edmunda: Marię i Julię, a następnie próbuje zdobyć samą Fanny. Ta się opiera, stała w uczuciach, więc absztyfikant, rozgniewany odtrąceniem, wywołuje skandal, uciekając z Marią, już zamężną w bliżej nieokreślone miejsce.

Rodzina popada w rozpacz, zgnębiona kompromitacją, po czym... dobrze, dobrze, samego końca już nie zdradzę.

Czytało mi się trochę średnio, ale nie mogłam wybrzydzać, bo byłam na urlopie, z dala od półek z książkami. Średnio przez ten język, ciutkę archaiczny, pełen ozdobników, zawijasów i zakrętasów, sztywny, formalny, och i ach.

Ale tak naprawdę, to, na czym zawiesiło mi się oko, to postacie. Słodka Fanny, nasza bohaterka, stworzenie ze wszech miar delikatne i ciche, a przy tym dystyngowane i wierne swoim przekonaniom. Edmund, obiekt jej westchnień - wrażliwy i uduchowiony pastor, prawy i głęboko moralny.Mary, femme fatale, obyta towarzysko, pewna siebie, elegancka dama, ale zepsuta do cna, a przy tym niebywale czarująca. Jej brat, Henry, podobny do siostry w zepsuciu, łamiący serca kobiet na prawo i lewo, samolubny i popędliwy. Głowa rodziny (tej bogatej), sir Thomas, stateczny, dostojny, mimo niewątpliwej surowości budzący sympatię mocnym i sprawiedliwym charakterem. Jego szwagierka, pani Norris, osoba niezwykle skąpa i bardzo umiejętnie to maskująca, znakomicie wprawiona w krytykowaniu wszystkich wokół i uwielbiająca zwracać na siebie uwagę.

Niezła galeria charakterów.