"Język Trolli" Małgorzata Musierowicz (poważniej niż zwykle)

Tej Trolli, a nie tych trolli, złośliwych stworzeń z bajek. Trolla to Staszka, dziewczyna z klasy Józinka (pierworodnego Idy i Marka Pałysów), dziewczyna przemiła i przesympatyczna. Nic więc dziwnego, że Józinek jest nią żywo zainteresowany. A jak Józinek, to i Ignacy Grzegorz (syn Gabrysi i Grzegorza), bo ci chłopcy od urodzenia ze sobą rywalizują. Tyle że Staszka nie pozwala, by ta rywalizacja przerodziła się w coś poważnego. Bardzo chce, by ludzie ją otaczający byli pozytywnie nastawieni do innych, pomagali sobie wzajemnie i byli po prostu dobrzy. A charyzmę ma taką, że po prostu nie da się jej odmówić. Ciekawe, czy to między innymi dlatego, że Staszka jest chora na raka? Może, ale nie tylko. Z pewnością choroba pomaga jej oddzielić ziarno od plew w życiu - stara się więc, jak umie, przekazać to innym.

W książce oprócz Trolli ważna jest jej rodzina, zwłaszcza czarnoskóry szwagier pochodzący z Jamajki, Helmut. Bujna osobowość, przemiłe usposobienie no i fantastyczne wyrażenia (pan Oracabessa uczy się nieustannie języka polskiego) - nie ma chyba czytelnika, któy by nie polubił Helmuta. Mnie on przez łamańce językowe przypominał pana Muldgaarda z Chmielewskiej.
W "Języku Trolli" Laura po raz pierwszy spotyka swojego ojca Janusza Pyziaka (całkiem przypadkowo) i stwierdza, że to wyjątkowy burak i nie chce mieć z nim nic wspólnego.
Józinek i Ignacy Grzegorz po śnieżnej wyprawie furgonetką dochodzą do niechętnego porozumienia i podpisują swego rodzaju pakt o nieagresji.
Trolla zaś wyjeżdża. Koniec.

Ciut poważniejsza od innych książka, ciut lepsza.

Ocena: 4,5/6.