"Wszystko czerwone" Joanna Chmielewska - słuchowisko do bani

To słuchowisko jest do bani. Nie wiem, do kogo jest adresowane, bo ci, co książki jeszcze nie znają, mało co z niej zrozumieją (okrojone okropnie). Ci, co znają i przeważnie lubią, będą rozczarowani.

Ja byłam. Tym, że Alicja była wiecznie szalenie przejęta, ani śladu charakterystycznego dla niej roztargnienia.Tym, że nie było Bobusia ani Białej Glisty. Tym, że Ewa Ziętek była Ewą! Ewą, piękną, powabną, seksowną Ewą... osłabłam... Nic nie mam do pani Ziętek, jest znakomitą aktorką, ale no litości, panie reżyserze, nie obsadza się tak!
Sytuację nieco ratowała niezrównana Anna Seniuk jako Zosia, oraz duński policjant o niewymawialnym dla mnie nazwisku, lektor (nie wiem kto) dobrze sobie poradził z wyzwaniem.

Najgorsze jednak i najokropniejsze w tym słuchowisku były przerywniki muzyczne pomiędzy scenami. Te trąbki, klawisze i swingujące plumkania były głośniejsze niż słuchowisko (albo się takie zdawały), co bym jeszcze ścierpiała, ale za każdym, KAŻDYM razem prawy głośnik mi wpadał w rezonans i brzęczał, co mnie doprowadzało do białej gorączki. Chwałaż Bogu, że całość nie była długa, bo niechybnie bym popadła w lekki rozstrój nerwowy.

Nigdy więcej żadnego słuchowiska z tej serii! A planowałam kiedyś kupić parę, na allegro po parę złotych chodzą, ustrzegło mnie coś i dobrze.