Co słychać u Marianki?

Marianka pozdrawia wszystkich czytelników bloga. :)

Dzielnie nosi cewkę na głowie, choć muszę przyznać, że w te upały pod cewką jest mokro. Procesor przypinamy jej do ubranka, bo na uchu nosić nie chce i ściąga (pewnie jej za ciężko). Na szczęście w firmie Med-El udało się wymienić bezpłatnie zestaw FM na zestaw dziecięcy, tyle, że musieliśmy trochę poczekać na kolor beżowy, bo akurat zabrakło. Ale jak już doszedł, uznaliśmy, że świetnie się w przypadku małej sprawdza.

Dwa dni temu pojechaliśmy do Kajetan na kolejne ustawienie procesora. Wizyta krótka i pozytywna - implant działa, nerw słuchowy odpowiada, wszystko w normie, procesor ustawiamy oczko wyżej, zmiana programu ma następować co miesiąc. Udało nam się też dostać w miarę szybko do poradni genetycznej, przeprowadzono z nami wywiad, zlecono pobranie krwi - wyniki będę za kilka miesięcy.

Jak usłyszałam o pobieraniu krwi, cała ścierpłam wewnętrznie, po przebojach w pobieraniu krwi na urazówce w Piekarach czy wkłuwaniu wenflonu w Kajetanach mam uraz. I tu muszę pozdrowić pielęgniarkę, która pobierała krew Mariance. Anioł, nie kobieta! Wkłuła się tak delikatnie, że nadmuchany balon by sobie dał wkłuć igłę i by nie pękł.

Następna wizyta w lipcu, tym razem w Poradni Rehabilitacji.
Krzyś uwielbia Mariankę (no, z wyjątkiem sytuacji, kiedy dochodzi do przepychanek) i coraz bardziej czuje się Starszym Bratem, a Marianka uwielbia Krzysia i we wszystkim go naśladuje. Proszę, oto fotka z bratem, zgodnie jedzą śniadanko.