[Thorgal] "Trzech starców z krainy Aran" Jean Van Hamme, Grzegorz Rosiński

Miałam napisać o rysunkach - i świetnie się składa, że jestem przy trzecim tomie, bo pierwsze strony są tak cudownie, malarsko oddane. Górskie zbocza, lasy i ścieżki przedstawione tak, że chciałabym tam być i jechać na jednym koniu z Thorgalem w zieloną dal (tak na marginesie, ależ Aaricia ma skąpego ojca, nawet konia w posagu nie dał).

Rosiński sprawdza się nie tylko w rysunkach natury (pięknie odmalowane pionowe skały, upiorny zamek na czarnym jeziorze czy burza na jeziorze), ale fantastycznie rysuje ludzi. Sceny zbiorowe na przykład: mnóstwo ludzi w wiosce, małe postacie (z konieczności) na rysunku, a dokładnie widać, że ci ludzie powłóczą nogami, a oczy mają wielkie i nieobecne.

Pojedyncze postacie zaś mają wypisany charakter na twarzy. Jasnowłosy rycerz w białym płaszczu i z równie białym uzębieniem ma szczery i przyjacielski uśmiech.  Wiking w hełmie z rogami ma szeroką twarz, prawie całkowicie zasłoniętą rudym zarostem i wielkie bary; widać, że lubi chwytać byka za rogi, ale bystrością nie grzeszy. Jeszcze inny obieżyświat ma z kolei wąską lisią twarz i małe, blisko osadzone oczka, podstępny wredol.

http://pl.thorgal.wikia.com

Cudownie, szkoda tylko, że Aaricia, dziewczyna przecież wcale nie taka głupia (w co gorąco wierzę, bo dowodów na razie nie mam) przedstawiana jest jako głupiutka, wielkooka blondi, wzdychająca tylko "Och, ach, Thorgalu!"


P.S. Brawa dla Thorgala, nie dał się tym trzem starcom  z Aran, paskudnym i samolubnym bezzębnym staruchom, no i dodatkowe brawa za zdolność do poświęceń.


"Trzech starców z krainy Aran", tom trzeci serii Thorgal, scenariusz Jean Van Hamme, rysunki Grzegorz Rosiński, przekład z francuskiego Wojciech Birek, Egmont Polska, Warszawa 2000.