Tak zaczyna się ta powieść. Ponieważ w necie posługuję się nickiem Agnes (gdzieniegdzie), to zdanie trafiło mnie w sam środek. Czy to jakieś proroctwo, przepowiednia? Czy moja namiętność do historii wszelakiego rodzaju kiedyś mnie zabije?"Agnes nie żyje. Zabiła ją pewna historia. Nie pozostało mi po niej nic, oprócz tej historii". [1]
No dobra, to z pewnością zbyt daleko posunięta interpretacja.
Powieść to zapis znajomości narratora pisarza z Agnes, wiolonczelistką. Zauroczenie przechodzi w głęboką więź, która jednak nie jest odporna na kryzysy. Bo, rozumiecie:
"Bardzo trudno to wytłumaczyć, ale chociaż ją kochałem, byłem z nią szczęśliwy, tylko bez niej miałem poczucie wolności. A wolność była dla mnie zawsze ważniejsza niż szczęście". [2]
Taka historia nie może skończyć się dobrze, może skończyć się tajemniczo i tak się właśnie kończy.
[1] "Agnes" Peter Stamm, przekład Krystyna Stefańska-Müller, Solura, Kraków 2003, s. 7
[2] Tamże, s. 104
Zaciekawiła mnie ta książka. Nigdy wcześniej o niej nie słyszałam, a wydaje mi się, że bardzo mi może przypaść do gustu. Lubię tajemnicze historie.
OdpowiedzUsuńNo widzisz, poleciłabym wizytę w bibliotece, ale sama wiesz, jak to teraz z tymi bibliotekami jest.
Usuń