"Gimnazjum" Anders N. Kvammen

W Polsce już nie ma gimnazjów (i komu to przeszkadzało, prawda?), a w Norwegii są (to znaczy jest grunnskole, dziesięcioletnia szkoła podstawowa, dzieląca się na dwa poziomy, barneskole (klasy 1-7) oraz ungdomsskole (klasy 8-10, ale umówmy się, że nazwiemy je podstawówką i gimnazjum). Do gimnazjum właśnie udaje się Aksel, bohater komiksu. Chłopak stresuje się nową sytuacją i rzeczywiście, okazuje się, że w nowej szkole nie dzieje się zbyt dobrze. Aksel z zamiłowaniem czyta komiksy  - i z tego powodu zostaje nazwany nerdem i wyśmiany przez klasowego wesołka (a raczej błazna) Jona. Na domiar złego jego przyjaciel z podstawówki nie widzi w takim zachowaniu nic złego, mówiąc "Jon jest zajebiście śmieszny". Spodziewałam się nawarstwienia problemu, potem eskalacji konfliktu i bum! Spektakularnego rozwiązania.

 

Nic z tych rzeczy. To nie jest komiks o przemocy szkolnej, to komiks o życiu pewnego chłopaka, który doświadcza zarówno odrzucenia, straty, jak i miłości oraz akceptacji. Aksel chodzi do gimnazjum, ma problemy z klasowym błaznem, ma też fajną rodzinę (chociaż młodsza siostra działa mu na nerwy), lubi jeździć na nartach i łowić ryby, cieszy się z wypoczynku w Grecji, a rozpacza po śmierci kuzyna, z którym był bardzo blisko. Chłopiec doświadcza ataków lękowych, ale z pomocą rodziny i terapeutów udaje mu się zażegnać kryzys, a nabrzmiała sytuacja  w klasie w końcu pęka. Każdemu młodemu człowiekowi może się przydarzyć takie życie, zdaje się mówić autor. Mówi też coś nieporównanie ważniejszego: nie jesteś sam, możesz liczyć na pomoc rodziców, bliskich, nauczycieli. Może nie zawsze i nie od każdego dorosłego (przykład dwóch terapeutek jest idealny) ale to wsparcie istnieje. Oczywiście, jeśli się ma wokół mądrych dorosłych.

Podsuńcie młodzieży, jeśli czuje się zagubiona (o co doprawdy nietrudno w dzisiejszych czasach), przeczytajcie sami.

 

 

"Gimnazjum" to dobry komiks, chociaż dziwnie narysowany. Początkowo nie mogłam się przyzwyczaić do topornych, jakby niedbale narysowanych postaci. Wyłącznie czarną kreską. Krajobrazy zaś składają się z tysięcy tych kresek. Zakreskowane pola, morza i lasy, zakreskowane wszystko, zakreskowana ja. Potem znienacka mózg odkrywa, że to całkiem normalne, że krajobraz jest zakreskowany, ot magia. 

 

 

 

Za możliwość przeczytania zakreskowanego norweskiego komiksu dziękuję Wydawnictwu Dziwny Pomysł. 

"Gimnazjum"  Anders N. Kvammen, przełożyła z języka norweskiego Joanna Barbara Bernat, Wydawnictwo Dziwny Pomysł, Gdańsk, 2021.