"Ostatnia arystokratka" Evžen Boček

"Nazywam się Maria Kostka z Kostki" - tak zaczyna się ta powieść, zupełnie zwyczajnie, prawda?
Tak zwyczajne jest tylko pierwsze zdanie, pozostałe natomiast są zapisem wydarzeń kompletnie odjechanych i nieprawdopodobnych. 

"Ostatnia arystokratka" ujęta jest w formę pamiętnika prowadzonego przez nastoletnią Marię - Amerykankę z wychowania, Czesckę z pochodzenia. Dziennik rozpoczyna się opisem wydarzeń dziejących się w rodzinie Kostków od momentu, gdy przygotowują się do podróży do Czech. Ojciec Marii to arystokrata, który właśnie odzyskał rodowy zamek i postanawia przenieść się z rodziną na dziedziczne włości na stałe. Nie jestem pewna, czy to roztropna decyzja, ale jedno muszę przyznać: ta przeprowadzka zmieni w życiu rodziny Kostków WSZYSTKO. 



Maria opisuje dzień po dniu, co wydarza się w zamku. Pisze dokładnie i rzetelnie, nierzadko przytaczając dialogi. Z niepojętym dla mnie stoicyzmem zwierza się dziennikowi, jak to rodzina boryka się z nieustannym brakiem pieniędzy, z nader apatycznym kamerdynerem, z przebojową panią manager i wreszcie absolutnie zwariowaną nastolatką oddaną do Kostków "na przechowanie".

Kontrast pomiędz bardzo spokojną narracją a mocno zabawnymi sytuacjami w zamku jest wybitnie śmiechogenny. Tak zdrowo i szczerze nie śmiałam się przy lekturze od dawna. Chcecie się odstresować? Nic prostszego: weźcie książkę do ręki, poczytajcie, pośmiejcie się,  a potem odetchnijcie z ulgą że nie musicie mieszkać na zamku Kostka. Poziom zadowolenia z życia od razu wam znacząco wzrośnie. 

 "Ostatnia arystokratka" Evžen Boček, przełożył Mirosław Śmiegielski, Wydawnictwo Stara Szkoła, Rudna 2015.