"Wtajemniczeni. Nie wszystko złoto, co złote" Dorota Suwalska

Młodzieżowa książka, po którą sięgnęłam tylko dzięki kurrencie. Byłam kiedyś na warsztatach kaligraficznych, gdzie pisaliśmy właśnie kurrentą. To krój pisma trochę zapomniany, zresztą w Polsce nie bardzo popularny, bo to pismo, którego używało się w Niemczech. Kiedyś tam kurrenta była powszechna i obowiązkowa, pisano nią w szkołach, urzędach, pisano listy i pocztówki. Obecnie zostało trochę dokumentów pisanych kurrentą, ale mało kto uczy się tego kroju - no, chyba że pasjonaci, jak ja. I tylko tacy zapaleńcy potrafią sięgnąć po książkę, ponieważ jest w niej TYLKO JEDNO zdanie pisane kurrentą, a cała reszta jest dla innego targetu niż ja.

"Wtajemniczeni. Nie wszystko złoto, co złote" to dość prosta historia o tym, jak grupka przyjaciół wywieziona gdzieś daleko na wakacje odkrywa coś nadzwyczajnego. Od razu przyszedł mi na myśl Pan Samochodzik, a także Chmielewska z Tereską i Okrętką - ale ta powieść jest zdecydowanie nowocześniejsza. Bohaterowie są opisani naturalnie i ze swobodą, główny bohater wcale nie pała chęcią do wyjazdu w plener, a jego kumpla interesuje tylko to, czy będzie miał zasięg (ach, ta dzisiejsza młodzież).

Powoli jednak młodzi ludzie rozkręcają się i mocno angażują w poszukiwanie skarbu. Zaczyna się to wszystko od znalezienia napisu wykonanego kurrentą na obrazku. Nic by jednak z tego nie było, gdyby nie dorośli, którzy przekazują młodzieży mnóstwo informacji o regionie, w którym się znaleźli (czyli o dawnych Prusach Książęcych), opowiadają legendy, ciekawostki, historię. Wożą na wycieczki, pokazują interesujące miejsca - bez tego, jak mniemam, zainteresowanie historią grupki przyjaciół byłoby nikłe. To jasna wskazówka dla rodziców i wychowawców, prawda?

Ukłony dla autorki za prawdziwe, nie wyidealizowane ani nie przejaskrawione zachowania kilkunastolatków. Zainteresował mnie też układ książki, a właściwie oryginalny sposób prezentowania przypisów: zamiast wyrzucać je na dół strony i pomniejszać czcionkę, postanowiono dać im poczesne miejsce na stronie, czcionkę normalnej wielkości, obramowanie ramką - wypas, aż chce się to czytać!

Dobra książka i dobrze napisana, mimo że targetem, jak już nadmieniałam, nie jestem.

P.S. Zdołałam odczytać sporą część zdania napisanego kurrentą!

Książka przeczytana dzięki uprzejmości wydawnictwa Nasza Księgarnia, a także zaliczona do wyzwania Trójka e-pik.

"Wtajemniczeni. Nie wszystko złoto, co złote" Dorota Suwalska, ilustracje Marta Krzywicka, Nasza Księgarnia, Warszawa 2019.