ŚBK: Nie tylko nowościami bloger żyje, czyli o ŚBKowych białych krukach

No cóż, niestety, przetrzepałam półki i żadnych białych kruków nie posiadam. Ale najstarszą książkę wyłowiłam, co prawda dopiero za trzecim razem. Najpierw sięgnęłam po "Rob Roya", okazał się być z 1956 roku; potem sprawdziłam Anię, czyli "Wymarzony dom Ani" wydanie Naszej Księgarni (w twardym płócienku, bardzo lubię to wydanie), okazało się młodsze, bo z 1959 roku. Aż oko mi padło na Herodota i to było to.
"Dzieje" wydane w 1954roku.

.Zapragnęłam przeczytać Herodota po lekturze "Podróże z Herodotem", ech, ten Kapuścinski to umie zachęcić. Najpierw pożyczyłam od kolegi, ale czytałam koszmarnie wolno (czytał to ktoś? tego się nie da czytać szybko!), więc, prawdopodobnie zirytowany, poprosił o zwrot.

Przyzwyczajona przez biblionetkowiczów do wieloletniego przetrzymywania pożyczonych lektur, prawie się obraziłam. Szybciutkio się jednak zmitygowałam i poszukałam swojego egzemplarza. Kupiłam na allegro (nie patrząc na rok wydania) - a najlepsze jest to, że od kiedy mam swoje, nie palę się do dokończenia lektury.
Ech, swoje to się zawsze odkłada na potem...

Ale kiedyś to przeczytam, na pewno!