W świetle tego, co dzieje się obecnie na polskiej kolei, wygląda to odrobinę utopijnie, no ale w końcu to fikcja literacka. Zresztą pomysł na urządzanie takich wycieczek regularnie upadł bardzo szybko, z prozaicznego powodu - oto właściciel parowozu nagle znika (znikają też olbrzymie sumy z przedsiębiorstwa, którym kierował). Zostawia ciężko chorą żonę, córkę i syna, zabiera za to niezwykle atrakcyjną asystentkę.
Nie da się ukryć, że Qwill jest zaciekawiony tymi wydarzeniami, choć innych wrażeń mu nie brakuje: Polly, jego przyjaciółka, usiłuje zbudować dom, w Pickax wystawiają sztukę "Sen nocy letniej" z kosmitami zamiast duszków, do miasteczka przyjeżdża Celia Robinson, telefoniczna znajoma Qwilla z Florydy, Koko kradnie czarne ołówki i powoduje piętnastominutową przerwę w dostawie prądu do całego miasteczka.
Dużo tu o pociągach i kolejnictwie, o budownictwie, trochę o Szekspirze ("Dość. Zdzierżymy albo pękną nam cięciwy"). Mało o jedzeniu. Jestem zaskoczona.
Ocena: 3,5/6.
P.S. Tak pracowicie opisuję te koty tylko i wyłącznie ku pamięci. Zdarzy się jakiś konkurs, a mnie się fabuły pomieszają.
Czytałam z tej serii tylko jedną książkę o ,,Kocie,który czytał wspak,, i postanowiłam, że już raczej po nic więcej nie sięgnę.
OdpowiedzUsuńLiteratura trochę miałka.
Jedynym plusem były dla mnie dość szczegółowe opisy kota, bo jestem miłośniczką tych zwierzaków ;]
Oj, nie lubię serii z kotem. Pierwsza skutecznie zniechęciła mnie do dalszej lektury...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Lubię te koty. Bardzo odstresowująca lektura. Myślą, że już czas, zeby do nich wrócić.
OdpowiedzUsuńA za opisy poszczególnych szczerze Ci jestem wdzięczna. Zupełnie już nie pamiętam co było w którym tomie, a tak ja też mam szansę w tym konkursie. :)