"Dziewczyna z Dzielnicy Cudów" Aneta Jadowska

 Nikita. I wszystko jasne. To imię determinuje życie, prawda? Nikita mieszka w dzielnicy Warszawy, która utknęła w latach 30. ubiegłego wieku. Dzielnica Cudów, dziwna, niepokojąca, pełna sprzeczności. Nikita też dziwna. Niby pracuje dla swojej matki - ale szaleńczo nie chce być od niej zależna. Nienawidzi ojca za to, co jej  zrobił - ale dzięki temu, co jej zrobił, może utrzymywać się na powierzchni w Dzielnicy. Szalona dziewczyna,  ot co!

Bardzo dobrze mi się czytało, ale żebym  mogła uczciwie polubić się z Nikitą, musiałabym ją bliżej poznać. To co,  sięgać po kolejne tomy?

"Dziewczyna z Dzielnicy Cudów" Aneta Jadowska,  SQN, 2016.

"Wachmistrz. Dogrywka" Krzysztof Bochus

 Wielbię. Normalnie wielbię serię z Abellem autorstwa pana Krzysztofa, uważam,  że to  kryminały retro najwyższej klasy i bardzo się cieszę, iż wciąż powstają w tym cyklu nowe książki. Nawet jeśli środek ciężkości przesuwa się w nich z radcy na wachmistrza. Właściwie to nawet fajnie, bo Kukulka to nader ciekawa i charakterna postać. 

"W 80 dni dookoła świata" Juliusz Verne, Chrys Millien - komiksowe adaptacje literatury

 Fileas Fogg i jego obrotny służący Obieżyświat (w oryginale Passepartout) okrążają świat w 80 dni. Fogg, angielski poukładany dżentelmen, decyduje się na tę szaleńczą wyprawę, ponieważ założył o to z innymi dżentelmenami. I co? I rozpoczyna podróż, po drodze doświadczając wielu niezwykłych przygód. W ślad za nim rusza inspektor policji, podejrzewając,  że Fogg jest sprawcą zuchwałego napadu na bank i kradzieży znacznej sumy.

"Kopernik. Centrum wszechświata" Jordi Bayarri, Dani Seijas

 To niewielki komiks, ale zawierający wszystkie znane nam wiadomości o Mikołaju Koperniku. Dowiadujemy się, jak wyglądała jego rodzina, o przygarnięciu Mikołaja przez wuja, brata mamy, o studiach we Włoszech. Tam, w słonecznej Italii, prawo kanoniczne przestało  mu wystarczać i zainteresował się astronomią. Tam  też studiował medycynę. 

"Żona mordercy" Victor Methos

 Zaczyna się z przytupem - od morderstw bardzo krwawych, tragicznych i wstrząsających.  Małżeństwa, którym nieuchwytny zabójca nocą rozpruwa gardła - to już jest makabryczne, a jeśli do tego dodać fakt, że ciała odkrywają dzieci zamordowanych, śpiące przez całą noc grzecznie w pokojach i rankiem schodzące do  rodziców, robi się po prostu okrutnie.

[Notes] Clairefontaine & Les Compagnos de France

 W zeszłym roku pojechałam  na  warsztaty kaligraficzne do Awinion. Tydzień mieszkania w klasztorze i cierpliwego kreślenia liter, dwa dni na swoje pomysły. W sobotni poranek  wybrałyśmy się małą grupką na targ staroci w Awinion, każda szukała czegoś dla siebie. Prowadząca warsztaty: stalówek i  rękopisów, inne osoby ciekawych drobiazgów.  I wiecie co? Wszystkim nam się udało! Znalazły się rękopisy, ktoś wypatrzył mały zegarek-wisiorek, ktoś biżuteryjnego żółwika, a jeszcze ktoś srebrną czy posrebrzaną przedłużkę do ołówka. Cudeńka! W końcu i mnie się udało, wypatrzyłam cudny zeszyt, czyściutki, nie zapisany, czekał tam  na mnie!

"Tragedia na przełęczy Diatłowa. Historia bez końca" Alice Lugen

 Trochę słyszałam o tej historii, ale brakowało mi znajomości faktów. Toteż zapodałam sobie porządną ich ilość z tej właśnie książki. Na czym  rzecz polega?  Otóż w 1959 roku grupa studentów z uczelni w Swieradłowsku wybrała się na wyprawę w góry Ural, aby zdobyć jeden ze szczytów, a do tego sławę, chwałę i medale. Studenci skompletowali ekwipunek,  żywność, wpakowali się do pociągu, potem ciężarówki, potem ruszyli  w drogę pieszo. I słuch po nich zaginął.

Ho ho ho, co  to się potem  działo! Ekipy poszukiwawcze, ratownicze, z dołu i z góry (powietrza), zaangażowane rzesze studentów ochotników i tubylczych tropicieli - a to wszystko dlatego, że rodzice tych młodych ludzi zaczęli wołać gromkim głosem: gdzie są nasze dzieci?

"Serce jak smoła" Robert Galbraith

 Pamiętam, że na początku bardzo ekscytowałam się tą serią. Czekałam  na kolejne przygody Cormorana i Robin, pilnowałam premier, czytałam szybciutko. Na "Serce jak smoła" też tak czekałam, a gdy przyszło, ucieszyłam się, bo takie grubiutkie. 

"Anne z Zielonych Szczytów" L. M. Montomery, tłum. Anna Bańkowska

 Prawie wszyscy znamy Anię z Zielonego Wzgórza. Nagle znalazł się ktoś, kto zwrócił uwagę, że to nie Ania, lecz Anne, nie Zielone Wzgórze, tylko Zielone Szczyty, do tego wyjaśnił, czym są tu te szczyty (bo  nie czubkami gór) i przetłumaczył na nowo całą książkę. Ba, cały cykl! W zamian ta osoba, czyli tłumaczka Anna Bańkowska, dostała mnóstwo nieprzyjemnych opinii, zarzucających jej zamach na świętość narodową, bezczeszczenie literatury i inne wyimaginowane zbrodnie. Na szczęście pozytywnych komentarzy jest więcej.

Ołówki - nimi też można całkiem fajnie pisać!

 Ołówkowy wpis, bo ołówki jako narzędzia do pisania i rysowania są jakoś mało widoczne. A ja uwielbiam ołówki! Nie rysuję, wyłącznie piszę, a dodatkowo zbieram niezobowiązująco ołówki, które są w jakiś sposób wyjątkowe. 

Czy mam  jakieś ulubione? Oczywiście. Pierwszym ulubionym jest mosiężny Kaweco Special 0,5 mm. To mój drugie, pierwszy był na rysiki 0,7 mm, ale gdy na rynku pojawiły się kolorowe rysiki ścieralne Nano  Dia 0,5 musiałam  zmienić ołówek, bo rysiki są genialne. Trzymam ten ołówek w kalendarzu. Pięknie się patynuje!