"Siła niższa" Marta Kisiel

Z książkami Marty Kisiel wcale nie jest łatwo. Czeka się i czeka, a potem, jak już się dostanie pachnący nowością egzemplarz w ręce, wpada się w lekturę jak śliwka w kompot. I wtedy też nie jest łatwo, bo rodzina domaga się posiłków, uwagi i takich tam.
Frajda płynąca z czytania wynagradza jednak te trudności.

Konrad Romańczuk, znany mi już  z powieści "Dożywocie", mieszka teraz w innym domu, w nieco innym towarzystwie. Najważniejsze osoby dramatu pozostały te same: sam Konrad, przekochane Licho, a także kotka Zmora, utopiec i królik z gromadą przychówku.


Niestety, nie dzieje im się dobrze. W starciu z rachunkami i prozą życia codziennego Konrad ponosi klęskę, a co gorsze, jego niepowodzenie napełnia cieniem cały dom.
Wtedy Konrad przygarnia jeszcze jednego dożywotnika, anioła. Żadne tam z dobrego serca, po prostu przekwalifikował się na płatną opiekunkę.

Co z tego wyszło? Ohoho! Dużo! Przeczytajcie, no przecież nie mogę zdradzać całej fabuły.

Aż dziw bierze, jak dobrze mi się tę książkę czytało. Doskonałe, idealnie wyważone połączenie zjawisk nadprzyrodzonych z życiem szarym doskonale nam znanym bardzo mi odpowiada. Marta całymi garściami czerpie inspiracje z tego, co ma pod nosem: czy to chodzi o zakupy w Tesco, czy konwenty fantastyczne, czy też wesoło fikający nóżkami niemowlaczek; przyprawia to dużą ilością humoru, ironii, czasem szczyptą smutku. Czasem tych przypraw jest więcej niż potrawy właściwej, ale mnie to w niczym nie przeszkadza.

Miałam okazję wymienić kilka słów z kolegą, który "Siłę niższą" też dopiero co przeczytał. Kolega jest redaktorem i przyznał się, że skrzywienie zawodowe nie pozwala mu czytać bez jednoczesnego rozbierania na czynniki pierwsze. Za dużo mu tam było przydawek (albo przysłówków, nie pamiętam), za mało określeń równoważnych na głównego bohatera. Bardzo możliwe jest, że ma rację, w końcu posiada wiedzę z tego zakresu, ja zaś mylę przydawkę z przysłówkiem.  Posiadam jednak wewnętrzny czytelniczy radar, który mi mówi: patrz, to się samo czyta.

I właśnie "Siła niższa" tak się czyta. Sama. 

Jeszcze tylko dodam fotkę ze spotkania autorskiego na Opolconie, w którym miałam przyjemność uczestniczyć, a poza nim sobie swobodnie z Ałtorką porozmawiałam.

"Siła niższa" Marta Kisiel, Uroboros, Warszawa, 2016.