"Letnia noc" Dan Simmons - audiobook

 Skusiłam się na audiobooka, zachęcona znanym mi nazwiskiem autora, no i trochę źle na tym wyszłam. Na szczęście tylko trochę. Simmons to niewątpliwie wyjątkowo utalentowany pisarz, rzecz w tym, że "Letnia noc" to rasowy horror, a więc gatunek mocno odległy od moich upodobań. Muszę jednak przyznać, że w miejscach, w których autor nie próbuje straszyć, jest po prostu znakomicie.  

Wyobraźcie sobie małe, senne, amerykańskie miasteczko lat sześćdziesiątych. Właśnie kończy się rok szkolny w budynku szkoły, która wkrótce ma zostać zamknięta, a w przyszłości wyburzona. Kilkoro chłopców z niecierpliwością przestępuje z nogi na nogę, nie mogąc doczekać się końca uroczystości, aż tu nagle przebitka na jednego z uczniów, który korzysta z pustych korytarzy i skrada się do tajemniczego przejścia w ścianie na najniższej kondygnacji budynku. I przepada w niesamowitych okolicznościach. Tak się właśnie dowiadujemy, że czytelnika czekają zjawiska nadprzyrodzone i śmierć. 

Tak już jest do końca - przeplatają się tu absolutnie fantastyczne fragmenty pokazujące życie codzienne w miasteczku Elm Haven w Illinois widziane z perspektywy grupki przyjaciół (to jest prawie tak dobre albo nawet tak samo dobre jak w "Magicznych latach" McCammona!) z fragmentami "nadnaturalnymi".  Wybaczcie mi, ale gdy na scenę wkroczyły lekko nadpsute zwłoki oraz robale przypominające zębate, monstrualne dżdżownice, czyli czyste wcielenie zła, ryknęłam gromkim śmiechem.

Miałam takie myśli, żeby przewinąć to i owo, odrzuciłam je. Dobrze, bo mogłabym opuścić świetne kawałki, jak choćby ten o babci Mike'a. Gdy Mike był mały i bawił się z siostrą przed domem, na ulicy pojawił się wściekły pies. Dzieci miałyby naprawdę małe szanse, gdyby nie babcia, uzbrojona jedynie w szczotkę do zamiatania. Zdeterminowana i twarda jak stal kobieta po prostu rozgniotła czaszkę zwierzęcia na miazgę. Ta historia ma ciąg dalszy. Babcia Mike'a w jesieni życia miała kilka wylewów i została sparaliżowana. Żadnego kontaktu, całkowicie bezwładna, po wielu staraniach zdołała jedynie opanować mruganie powiekami na "tak" i "nie". Mimo tak drastycznego ograniczenia, takiego zamknięcia w swoim ciele, ta dzielna kobieta zdołała przekazać dociekliwemu wnukowi informacje kluczowe dla jego (i kolegów) bezpieczeństwa. Byłam wzruszona i zachwycona. 

Pomogło mi to znieść te fragmenty, gdzie grupka młodzieńców w zupełnie nieprawdopodobny sposób walczy z hordą zajadłych istot z piekła rodem. Walczą za pomocą broni palnej ukradzionej rodzicom, pistoletów na wodę napełnionych wodą święconą oraz ciężarówki - cysterny napełnionej benzyną. Urocze.

Gdyby nie to, że książkę pięknie czytał Jacek Dragun, możliwym jest, że audiobooka cisnęłabym do kąta, ale z drugiej strony, historia babci Mike'a... 

"Letnia noc" Dan Simmons, tłumaczenie Arkadiusz Nakoniecznik, czyta Jacek Dragun, Zysk i S-ka.