Podsumowanie książkowego roku 2021 na blogu Dowolnik

 Podsumowanie mojego książkowo-blogowego roku 2021 przedstawia się tak:

Przeczytałam 79 książek. Znów spadek, bo w 2020 było ich 89, ale szczerze pisząc, nie bardzo mnie to obeszło. Jest ile jest, jest dobrze. Audiobooków w tym było 13 (w poprzednim roku 11), natomiast e-booków tylko 2 (wcześniej 8). 

Jeśli chodzi o stan posiadania, to przybyło mi 117 książek, a ubyło 90. Nie ma dla mnie nadziei, kiedyś zginę przysypana książkami z podręcznej półki. ;)

Dorzuciłam #bestnine2020 z instagrama, Książki, nowe i stare, notesy i kalendarze, ja i moja mama, balkon i targi książki - wszystko się zgadza, najważniejsze rzeczy są.

  A jak tam hity i kity książkowe i komiksowe?  Proszę, są!

"Małe Licho i babskie sprawki" Marta Kisiel

 Jeśli nie znacie poprzednich części przygód Małego Licha i jego chłopca, to zajrzyjcie do recenzji: "Małe Licho i tajemnica Niebożątka", "Małe Licho i anioł z kamienia" oraz "Małe Licho i lato z diabłem" - dowiecie się co nieco o losach Bożydara Jekiełłka, który ma już dziesięć lat i chodzi do czwartej klasy. Ponadto wciąż mieszka w domu pełnym najdziwniejszych stworzeń, potrafi zmieniać się w półgluta, a w szkole ma nowego wychowawcę, Cebulona, bardzo czarnego osobnika z tajemnicami. Jak się łatwo domyślić, te tajemnice domagają się wyjaśnień i Bożydar z przyjaciółmi przystępują do dzieła. Tomek, Witek i świeżo zapoznana Zuzanna pomagają Bożkowi w odkryciu, co kryje się w szkole i jest takie czarne, że aż zatyka dech.

"Szeptucha" Katarzyna Berenika Miszczuk - audiobook

 Nie są mi obce słowiańskie motywy w literaturze, ale chyba dopiero w pierwszym tomie cyklu "Kwiatu paproci" poczułam, jak mocno się w nich zanurzyłam. 

Słowiańskie fantasy, wiek XXI, ale Mieszko I nigdy nie przyjął chrztu, w kraju nad Wisłą wierzy się w bogów słowiańskich (albo i nie, przymusu nie ma), a osoby, które chcą zostać lekarzami, zobowiązane są do odbycia rocznych praktyk u szeptuchy, czyli znachorki. Tak właśnie musi uczynić Gosława Brzózka, choć wcale nie ma na to ochoty.

"Na zawsze w lodzie. Śladami tragicznej wyprawy Johna Franklina" Owen Beattie, John Geiger

 Swego czasu z zapartym tchem pochłaniałam "Terror" Simmonsa, książkę w mistrzowski sposób łączącą historię prawdziwą i wątek nadprzyrodzony. Chodzi o wyprawę sir Johna Franklina, zakończoną tragicznie, wciąż owianą tajemnicą. W "Na zawsze w lodzie" autorzy podjęli się próby wyjaśnienia tajemniczej śmierci członków wyprawy.

Ekspedycja Johna Franklina rozpoczęła się w maju 1845 roku. Dwa okręty: Erebus i Terror wypłynęły z Londynu  i pożeglowały na północ szukać Przejścia Północno-Zachodniego. Ślad po nich zaginął. Dziś już wiemy, że okręty utknęły w lodzie i ostatecznie zatonęły, a załogi były zmuszone do pieszej wędrówki (kilkaset kilometrów) nazwanej marszem śmierci. Kilkoro z nich przedostało się przez cieśninę Simpsona na stały ląd, ale nie dotarło do miejsca, gdzie można było uzyskać pomoc. Wszyscy zginęli. 

[zabawa blogowa] Mój dzień w książkach 2021

To bardzo stary pomysł, sięgający dziesięciu lat wstecz, który zapoczątkowała Lirael w notce "Mój dzień w książkach - zaproszenie do zabawy", ona z kolei podpatrzyła to na angielskim blogu Cornflower.

Sama przyłączyłam się w 2018 roku, a potem jakoś zapomniałam, na szczęście są w blogosferze ludzie, którzy mają lepszą pamięć niż ja, czyli Unserious.pl i Książki Sardegny i wyciągają takie perełki na światło dzienne. 

Zabawa polega na tym, by wolne miejsca w poniższym tekście uzupełnić tytułami przeczytanych w tym (czyli 2021) roku książek.

Mój dzień w książkach

Zaczęłam dzień (z) _____.
W drodze do pracy zobaczyłam _____
i przeszłam obok _____,
żeby uniknąć _____ ,
ale oczywiście zatrzymałam się przy _____.
W biurze szef powiedział: _____.
i zlecił mi zbadanie _____.
W czasie obiadu z _____
zauważyłam _____
pod _____ .
Potem wróciłam do swojego biurka _____.
Następnie, w drodze do domu, kupiłam _____
ponieważ mam _____.
Przygotowując się do snu, wzięłam _____
i uczyłam się _____,
zanim powiedziałam dobranoc _____ .

 

Moja wersja wygląda tak:

"Opowiadania najlepsze" Philip K. Dick

 

Z Dickiem to jest tak, że się go zna, nawet jak się go nie czytało. Pomysły, na jakie wpadał, wykorzystywano wszak w filmach, tworząc z rzadka arcydzieła, a całkiem często zgrabne i zajmujące opowieści. Jeśli chodzi o tę pierwszą kategorię, to bezapelacyjnie jest to "Blade Runner", ale to przecież na podstawie książki, nie opowiadania. 

Spójrzmy więc na te "Opowiadania najlepsze" i od razu  wydłubiemy tekst "Wypłata", na podstawie której nakręcono film "Zapłata" (w roli głównej Ben Affleck). Człowiek pracujący dla korporacji poddaje się czyszczeniu pamięci po zakończeniu kontraktu, a zamiast wypłaty otrzymuje kopertę z drobiazgami, które sam sobie przesłał. Kojarzycie? Drugie tak znaczące opowiadanie to "Fałszywy człowiek". Obcy rzekomo podszył się (przybrał postać) pod pewnego inżyniera, rzecz w tym, że inżynier stanowczo temu zaprzecza. Film ma tytuł "Impostor. Test na człowieczeństwo" i gra w nim Gary Sinise. Niestety, spłycono go bardzo, filmowcy bowiem chcą być bardziej optymistyczni niż Dick.

"Ulice Laredo" Larry McMurtry

 Co za zaskoczenie! Określiłam kiedyś powieść "Na południe od Brazos" mianem westernu absolutnego. Po przeczytaniu "Ulic Laredo" dotarłam do posłowia Michała Stanka i dowiedziałam się, że McMurtry wcale nie chciał pisać westernu, tylko odbrązowić zdobywanie Dzikiego Zachodu, pokazać prawdę, krew, ból i śmierć. To wszystko tam było, ale było też o wiele więcej i pewnie dlatego czytelnicy powieść o Brazos odebrali mocno westernowo.  Toteż Larry pomyślał: "Ludzie, niczego nie zrozumieliście. Napiszę jeszcze raz to samo, tylko bardziej, żebyście pojęli, o co TAK NAPRAWDĘ mi  chodziło" i napisał "Ulice Laredo".

"Arystokratka na koniu" Evžen Boček - audiobook

 Trzeci tom "Arystokratki" dopadłam w audiobooku. Nazwisko lektorki coś mi mówiło, tylko nie pamiętałam, co. Teraz już sobie zapamiętam na wieki wieków takie przenikliwe, piszczące "iiiiiiii!!!" wydawane przez lektorkę w momentach, gdy bohaterka książki omdlewała ze szczęścia. 

"Ernest i Rebeka. Na ratunek" tom 3, Guillaume Bianco, Antonello Dalena

 To już trzeci tom przygód Rebeki i jej przyjaciela, mikroba Ernesta. W tym tomie będzie dwojako: z jednej strony towarzyszymy Rebece w jej codziennym urozmaiconym życiu, z drugiej sięgamy do przeszłości i poznajemy początki jej znajomości z Ernestem (co wcześniej było dla nas zagadką). Sięganie w przeszłość było dla mnie takim trochę wypełniaczem miejsca (kojarzycie te odcinki "Przyjaciół" wypełnione retrospekcjami?). Daleko bardziej interesuje mnie to, co jest tu i teraz - a jest tego dużo. Z ilomaż sprawami Rebeka musi się uporać!

"Kwestia sumienia" James Blish

 Za tę powieść James Blish otrzymał w 1959 roku nagrodę Hugo. Słusznie, bo to kawał tekstu skłaniający do rozmyślań. 

Ziemska ekspedycja bada planetę Lithia, wśród badaczy jest jezuita i biolog, ojciec Ramon Ruiz-Sanchez, który mocno ekscytuje się wyprawą i obcą planetą, z łatwością łącząc w tej fascynacji wiarę i wiedzę. Twierdzi:

"Wiara i nauka nie wykluczają się nawzajem. Jeśli umieści się naukę na pierwszym miejscu i wyłączając wiarę, odrzuci wszystko, co nie może zostać udowodnione, wówczas ma się do czynienia ze zbiorem pustych gestów. Dla mnie biologia jest aktem religijnym, bo wiem, że wszystkie stworzenia są istotami bożymi i każda nowa planeta wraz z wszelkimi przejawami życia jest manifestacją potęgi Boga" [1]

Hanna Dikta i jej książki

 Rzadko pojawiają się u mnie wpisy na temat książek Hanny Dikty. Powody są dwa: po pierwsze to rodzaj literatury, którą czytam rzadko i nie do końca czuję się kompetentna, by o niej rzetelnie pisać. Drugi powód jest daleko bardziej skomplikowany. Znam autorkę osobiście, bardzo lubię i ogromnie cenię: za pogodę ducha, inteligencję emocjonalną i bliskie mojemu spojrzenie na świat. Nie piszę o jej książkach z obawy, że niechcący napiszę coś, co może sprawić jej  przykrość, choćby powierzchownym odczytaniem intencji. WIEM. To pokręcone bardziej, niż ustawa przewiduje. 

Relacja ze Śląskich Targów Książki w Katowicach (12-14 listopada 2021)

Fot. Marcin Patela

 Jak wiadomo, w 2020 roku żadne ważniejsze imprezy książkowe się nie odbyły, za to w 2021 następują powolne powroty do spotkań na żywo. Targi Książki w Katowicach to właśnie taki powrót - impreza może nie największa, ale interesująca, swojska i bardzo sympatyczna. W tym roku Stowarzyszenie Śląscy Blogerzy Książkowi przeprowadzało przez trzy dni targowe wymianę książkową - śmiem twierdzić, że bardzo wyczekiwaną przez niektórych naszych sympatyków (pani wyciągająca karteczkę ze słowami "to jeszcze sprzed pandemii" rozczuliła mnie).  

Organizatorzy udostępnili nam długie, wygodne stoisko, co pozwoliło uniknąć tłoku i ścisku (chyba że w godzinach szczytu, ale staraliśmy się to jak najszybciej rozładować), zaopatrzyliśmy się też w nowy, odświeżony graficznie rollup (projektu naszej blogowej koleżanki Joanny), książki przechodziły z rąk do rąk prawie bez przerwy. 

"Departament Q" Jussi Adler-Olson

Cykl kryminalny duńskiego pisarza Adler-Olsona składa się (jak na razie) z ośmiu tomów:

1. "Kobieta w klatce" (pod linkiem moja recenzja)

2. "Zabójcy bażantów"

3. "Wybawienie"

4. "Kartoteka 64"

5. "Pogrzebany"

6. "Wisząca dziewczyna"

7. "Kobieta z blizną"

8. "Of iara numer 2117"

Zaczęłam prawidłowo, od pierwszego tomu, trafiłam na audiobooka i się zakochałam. Zapragnęłam jeszcze, ale kolejne tomy czytałam już w papierze (szkoda, Janusz Zadura idealnie czytał).  Wypożyczyłam dwie książki, przeczytałam w pośpiechu, aż mi się palce plątały podczas przewracania stron, po czym plułam sobie w brodę. Po co było tak się spieszyć? Miliom smaczków mi uciekło w tym pośpiechu, ech. To byli "Zabójcy bażantów" i "Wybawienie", są teraz dla mnie ledwo mglistym wspomnieniem. "Pogrzebanego" i "Wiszącą dziewczynę" potraktowałam inaczej, z uwagą, bez nieprzystojnego pośpiechu i zdecydowanie mi się to opłaciło. 

"Einstein. Przeskok kwantowy" i "Arystoteles. Głód wiedzy" Jordi Bayarri, Dani Seijas

 Dostałam do recenzji dwa niewielkie komiksy, przybliżające postaci znanych i wybitnych osób ze świata nauki i filozofii. Obydwa są komiksami biograficznymi, niewielkimi objętościowo. Zaryzykowałabym stwierdzenie, że uproszczonymi do potrzeb percepcji dziecięcych umysłów.

Przeczytałam i dopadło mnie mocno uczucie ambiwalencji. "Arystotelesa" w tych rozważaniach pominę, bo żył dostatecznie dawno, by wszelkie kontrowersje zostawił za sobą. To po prostu rzetelnie (i niestety trochę nudno, jak dla mnie) narysowana historia tego filozofa, jego droga życiowa, przedstawione są poglądy i filozofia. Jakby to ująć... lepiej przeczytać ten komiks niż notkę w wikipedii, niewątpliwie, zwłaszcza dla dzieci, ale to wszystko.

"Nim złote włosy zmarłych ścinać zaczęto" Alan Bradley

 Jestem bardzo skrupulatna, jeśli chodzi o książki. Wszystko zapisuję, albo prawie wszystko. Zapisałam sobie starannie, że dziesiąty tom przygód Flawii de Luce skończyłam siódmego lipca i to była trzydziesta czwarta książka przeczytana w tym roku. Dałam ocenę 5/6, czyli wysoko. 

Ponieważ jednak nie zapisałam wrażeń z lektury od razu, niestety, nie pamiętam nic. To z jednej strony straszne, wszak upłynęło ledwo kilka miesięcy, a z drugiej pocieszające. Wezmę sobie kiedyś ten stos Flawii, co  mi leży i ugniata półkę, przeczytam je tak, jakby to był mój pierwszy raz i będę szczęśliwa. 

"Kobieta w klatce" Jussi Adler-Olson - audiobook

 Myślałam, że Jussi Adler-Olsen to kobieta. Zmyliło mnie imię (skojarzyło z Justyną?). Teraz wiem, że to facet, Duńczyk, pisarz, wydawca, redaktor i przedsiębiorca. 

"Kobieta w klatce" to pierwszy tom cyklu "Departament Q".  Ten departament to wydział  kopenhaskiej policji zajmujący się sprawami sprzed lat, które nie doczekały się rozwiązania. Tu zapikało  mi serduszko, bo przypomniałam sobie o komisarzu Erlendurze. Tyle że Erlendur zajmował się takimi sprawami niejako pobocznie, zaś Carl Mørck, szef Departamentu Q, ma zajmować się wyłącznie tym. 

"Orwell" Pierre Christin i Sébastien Verdier - biografia graficzna

 Takie biografie to ja poproszę! Fantastyczna opowieść o życiu Erica Blaira w obrazkach. W tym przypadku stwierdzenie, że "jeden obraz jest wart więcej niż tysiące słów" jest prawdziwe.

Eric Blair urodził się w Bengalu w Indiach, do Anglii przyjechał, gdy miał cztery lata. Uczył się w szkole z internatem, uczęszczał także do Eton College. Służył w Królewskiej Policji Imperialnej.  Wywędrował do Paryża, gdzie zaczął pisać i publikować swoje pierwsze artykuły, a następnie udał się do Hiszpanii, by wziąć udział w wojnie domowej. Po powrocie zajął się literaturą, wszyscy znamy (albo poznamy) jego "Folwark zwierzęcy" czy "Rok 1984". 

"Malutki Lisek i Wielki Dzik. Porządki" Berenika Kołomycka

 Ta opowieść zaczyna się od wielkiego deszczu. Pada i pada, zalewa coraz większe obszary, zwierzątka odcięte od świata siedzą na swoich spłachetkach ziemi i nie mogą zrobić nic, tylko czekać na koniec deszczu. Dygresyjnie: czasami też się tak czuję, zalewa mi świat, a ja nic nie mogę zrobić, tylko bezradnie czekam na słońce. Jakże mi wtedy brakuje Wielkiego Dzika, który doskonale umie pływać, rozwiązywać konflikty i zażegnywać spory. 

"Ziemia trwa" George R. Stewart

 Zaczynam czytać i od razu mam dreszcze: oto autor powolutku roztacza przede mną wizję świata, w którym śmiercionośny wirus dziesiątkuje ludzkość na Ziemi. Oho - myślę sobie - tego właśnie baliśmy się od lat i dlatego epidemia covidowa tak nami wstrząsnęła. 

Ish jest z pozoru zwyczajnym mężczyzną, który właśnie wędruje po górach, badając do pracy magisterskiej ekologię obszaru Black Creek. Przez ukąszenie jadowitego węża kilka dni ma wyrwane z życiorysu, a gdy powraca do żywych, ze zdumieniem odkrywa, że świat zmienił się w przerażający sposób. Ludzie wymarli, powaleni zjadliwym wirusem, ocaleli nieliczni, struktury rządowe, społeczne, wszystkie, upadły, cóż dalej?

"W cieniu drzew. Jesień pana Zrzędka" Dav

 Mamy cudowną, złotą, słoneczną polską jesień. Polska, ale najwyraźniej występuje także we Francji (ciekawe, czy we Francji mówią "złota francuska jesień"?). Lasy pełne opadłych i opadających kolorowych liści, zwierzęta próbujące zgromadzić zapasy na zimę, cała ta krzątanina - i w tym wszystkim pan Zrzędek, który próbuje robić swoje (czyli zgrabić liście sprzed wejścia do domu), ale wciąż mu coś przeszkadza.  A to wiewiórki taszczące orzechy, a to myszka z ugrzęźniętym na drzewie latawcem, a to jeż wpraszający się na darmowy poczęstunek.

"Efekt pandy" Marta Kisiel

 Tak coś czułam, że na jednym "Dywanie z wkładką" się nie skończy i Ałtorka pociągnie historię dalej. Postać Tereski Trawnej jest bowiem mega wyrazista i brzemienna w treści, dlatego nadaje się do długotrwałej eksploatacji. 

Ab ovo - Tereskę i jej męża oraz dzieci już znałam, Pindzię (psa) także, oraz Mirę, teściową. W tym tomie dochodzi jeszcze jedna postać: matka Tereski, Briżit, na stałe mieszkająca we Francji. Nawiedza ona nagle córkę i uprowadza ją do spa. Zgarniając przy okazji Zoję, Pindzię, a także,  niejako z rozpędu, Mirę. Ma być babski wypad, to będzie. 

"Wyzwolony 45" Grzegorz Kalinowski

 Książka była niespodziewanką. Przyszła znienacka, a ja, zaskoczona, wrzuciłam ją  do plecaka  na podróż. Ponieważ podróż była długa, książkę przeczytałam, mimo że nie do końca się w niej odnalazłam. 

"Wyzwolony 45" przedstawia zawikłaną historię kilku osób targanych wichrami dziejów po całej Polsce (a czasem i poza nią) tuż przed i tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. 

Uczciwie i szczerze pisząc - pogubiłam się w tej książce. Może dlatego, że to kontynuacja "Granatowego 44"? (dowiedziałam się o tym dopiero po skończonej lekturze). Może dlatego, że autor doskonale oddał tużpowojenne życie w Polsce, wyjątkowo skomplikowane, a poziom komplikacji znacząco przerósł mój ówczesny próg percepcji? Może dlatego, że aż gęsto tu od polityki (dziwnym byłoby, gdyby jej nie było), a to moja pięta achillesowa?

Pogubiłam się, ale dla osób zainteresowanych tematem będzie to świetna lektura. To akurat potrafię rozpoznać.

"Wyzwolony 45" Grzegorz Kalinowski, Wydawnictwo Skarpa Warszawska, 2021.

"Zaplanuj sobie śmierć" Milena Wójtowicz

 Powiadam wam, co następuje: jeśli chcecie poczytać książkę pełną  humoru i autentycznie zabawnych sytuacji, to przeczytajcie "Zaplanuj sobie śmierć". Z tyłu okładki widnieje:

 "Gdy główny planista kończy martwy, cała produkcja stoi pod znakiem zapytania, a firma nieuchronnie pogrąża się w chaosie. Zarząd blednie na myśl o przestoju, policję bardziej interesuje, kto zabił Mirka Biernackiego. Wszyscy są podejrzani, zwłaszcza Stella, bo do inspektora Chętka szybko docierają wieści o jej zatargach z ofiarą. Pracownicy podejmują własne śledztwo - wymagają tego sprawiedliwość, wiszące nad głowami terminy dostaw i spragniony najświeższych plotek kierownik jakości".

Jeśli po przeczytaniu powyższego przyjdzie wam na myśl Tadeusz Stolarek z książki "Wszyscy jesteśmy podejrzani" Joanny Chmielewskiej, to będziecie mieli dokładnie tak jak ja, to była moja pierwsza myśl. O rany, pomyślałam sobie, ale to już było, nihil novi sub sole.  Słuchajcie, to podpucha, te powieści nie są podobne, choć zamysł ten sam (ale przecież klasyczny motyw zamkniętego pokoju obecny jest w ogromnej ilości kryminałów).  

"Pozwól mi wrócić" B.A. Paris - audiobook

Poprzednia książka tej autorki, którą słuchałam, była w porządku. "Pozwól mi wrócić" mnie rozczarowała. Bohaterem jest Fin, który po tragedii, jaka go spotkała dwanaście lat temu (podczas podróży po Francji zniknęła jego narzeczona) układa sobie życie na nowo, planuje ślub, angażuje się w pracę... Sielaneczka!

Potem okazuje się, że nie, to nie tak, że Fin jest porywczym dupkiem, że jego narzeczona (była) wcale nie zniknęła, a właściwie to nie była jego narzeczona, a jego nowa narzeczona to siostra tej poprzedniej, ale czy na pewno, tego nie wie nikt. 

Niepotrzebnie zawikłana  historia utknęła we własnym gąszczu. Działania bohatera - spodziewałabym się, że inteligentnego, bo zarabia na akcjach - irytowały mnie chaosem i irracjonalnością. Tak jakby giełda mu zwoje mózgowe wyprostowała. 

W całości jestem na nie. 

Lektorzy: Maciej Kowalik, Magdalena Schejbal - poprawni, ale nie porywają tłumów.

"Pozwól mi wrócić"  B.A. Paris, tłumaczyła  Magdalena Koziej, czyta Maciej Kowalik i Magdalena Schejbal, Wydawnictwo Albatros.

[Gra planszowa] Lama (3 gry w jednym pudełku)

 Wydawnictwo Egmont wypuściło w lipcu grę planszową Lama, którą przetestowałam na własnych dzieciach :) Autorem gry jest Reiner Knizia, ilustracje sporządzili: Rey Sommerkamp i Barbara Spelger. To gra rodzinna, dla 2-6 osób, wiek graczy 7-107 lat, czas trwania rozgrywki 20 min. Gra ma trzy warianty, graliśmy na razie w dwa. 

[Notes] Taccia Utamaro Prime Notebook A5

 Opowiem Wam dziś o japońskim notesie Taccia. Ten notes - Utamaro Prime  Notebook - to produkt firmy Nakabayashi. Firma ta działa na rynku od 1923 roku, tyle że początkowo specjalizowała się w introligatorstwie tradycyjnym oraz materiałach konserwatorskich, dopiero potem dodała do asortymentu artykuły papiernicze. Po przejęciu marki Taccia (2017) pod tą właśnie nazwą oferuje pióra, atramenty i - jak widać - notatniki. 

"Osa" Eric Frank Russell

 Taka ta seria "Wehikuł czasu" poważna, tematy kosmiczne, socjologiczne, och i ach, klasyczne powieści światowego s-f. Do zadumania i podumania nad otaczającym nas światem, kosmosem, odległościami międzygwiezdnymi i czarną materią. Potem wyskakuje taka "Osa" i zbija z pantałyku. Albowiem, chociaż to powieść o wojnie galaktycznej Ziemian z obcą rasą, czyli Syrijczykami, to kosmosu tu jak na lekarstwo. Także statków czy walk w przestrzeni. Jedyne, czego się dowiadujemy o obcych, to strzępki informacji o ich planecie i przewadze liczebnej w wojnie z Terranami (Ziemianami). Ach, i jeszcze to, że Syrijczycy chodzą na ugiętych nogach, mają fioletową cerę oraz przylegające do czaszki uszy.

"Krawiec" Magdalena Szydeł

 "Krawiec" to taki nieoczywisty kryminał, do którego na początku miałam same zastrzeżenia. A to do głównej bohaterki, która nie ma żadnych formalnych kompetencji do prowadzenia dochodzenia, a się za to bierze. To znów do kompletnie niewiarygodnego początku powieści. Kolejne zastrzeżenie (przyznaję, mało merytoryczne) - debiut. Często debiuty mnie rozczarowywały, niestety.  Cóż więc miałam z lektury?

"Sprawa Rollnika. Zbrodnia prawie doskonała" Monika Kassner

 

Kolejna książka o Adolfie Jendrysku, radcy kryminalnym ze Świętochłowic. O pierwszej pisałam  tu, w notce o "Sprawie Salzmanna".

Jendrysek ma się świetnie, jeśli chodzi o sprawy zawodowe, zyskał na poważaniu w oczach komendanta policji i pławi się w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku. Nie trwa to jednak zbyt długo, bo zaraz podejmuje się rozwiązania kolejnej sprawy. O wyjaśnienie zagadki śmierci syna prosi go Anton Rollnik. Policja uznała, że jego zgon był skutkiem nieszczęśliwego wypadku, z czym staruszek się nie zgadza i podejmuje różne kroki, jak na przykład wynajęcie Jendryska.

"Diuna. Powieść graficzna, księga 1" Frank Herbert, adaptacja: Brian Herbert, Kewin J. Anderson, ilustracje: Raul Allen, Patricia Martin

 Kto nie słyszał ani razu o "Diunie" Herberta, czy to w serii książkowej, czy też o jednej z licznych adaptacji filmowych? Sądzę, że mało jest takich osób. Może to właśnie dla nich jest kolejna adaptacja tego dzieła, czyli komiks? Hej, komiks podbije nowe rynki i zdobędzie nowych czytelników klasyki!

Zachwycona jestem, przyznam się od razu, bo to udana adaptacja, a ja miałam szansę znów wejść w świat Diuny i go sobie przypomnieć. Od początku. O mamuniu, jakie to było dobre! Zaczynamy od jakże udanej pierwszej strony przedstawiającej kontrast pomiędzy planetą Arrakis, na którą ma się przenieść książę Atryda z rodziną, z planetą Kaladan, którą ma opuścić. Piach i palące słońce kontra morze i rozgwieżdżone niebo. Wow.

"Studio tańca 4" Crip, Béka - Komiksy są super!

 Cykl "Studio Tańca" uważam za jeden z najlepszych cyklów wydanych w egmontowej serii "Komiksy są super!". Dlatego bardzo się ucieszyłam,  gdy po długiej przerwie ukazał się tom czwarty dzieła Bertranda Escaicha i Caroline Roque oraz rysownika Cripa. 

Z prawdziwą przyjemnością wróciłam do przygód przyjaciółek: Julii, Lusi i Alii. Ich pasja do tańca nie zmalała i wciąż uczęszczają po lekcjach do "Studia Tańca", ucząc się baletu u pani Anny, tańca nowoczesnego u Mary oraz afrykańskich rytmów  u Fatou i Sama. W ramach zajęć wystawiają balet "Królowa Śniegu", w którym główną rolę odgrywa nie baletnica, ale suknia, przygotowana przez krawcową Natalię. Przepiękna i zjawiskowa, ale wisi nad nią jakieś fatum, wciąż się gubi i odnajduje i tak na okrągło. 

"Trasa promocyjna" Andi Watson

 

W notce tylnookładkowej czytam "porywająca kafkowska czarna komedia". Ciekawe, czy gdybym przeczytała to wcześniej, zdecydowałabym się na zakup. Albowiem kafkowskie komedie wcale mnie nie kręcą, zawsze mam wrażenie, że jest tam taki poziom absurdu, którego nie umiem zinterpretować, poza tym jest duszno i przygnębiająco.  

Wszystko się zgadzało, było duszno i niepokojąco, co nie zmienia faktu, że od "Trasy promocyjnej" nie mogłam się oderwać.

"Więcej niż człowiek" Theodore Sturgeon

 Jestem człowiekiem o bardzo dobrej, ale mocno nieuporządkowanej pamięci. Gdzieś już słyszałam nazwisko Sturgeon, szybkie przeszukanie bloga  (właśnie po to prowadzę bloga, hura!) ujawniło notkę o nowelce czy opowiadaniu Sturgeona "Klucz do nieba". To był krótki tekst, ale z fantastyczną, przemyślaną puentą, która idealnie przystawała do moich przekonań. 

Piszę o tym dlatego, że wydźwięk powieści "Więcej niż człowiek" koresponduje ze mną tak, jak ten mocno już zapomniany "Klucz do nieba".

"Potem" Guillaume Musso - audiobook - potężne spojlery!!!

 Proszę państwa, rzadko wkurzam się przy książce, ale tu wkurzyłam się niewąsko. Nie na książkę, nie. Na blurba, który został napisany przez kompletnego kretyna, następnie zatwierdzony przez kolejnego i wydrukowany na okładce. 

Ponieważ mną trzepie, proszę ewentualnych przyszłych czytelników tej książki, by nie czytali tego wpisu dalej, bo zamierzam dokładnie zdradzić treść książki. Dokładniusieńko jak autor blurba. 

"Rój Hellstroma" Frank Herbert

 Pisze  Adam Roberts we wstępie, że warto się zapoznać z filmem "Kronika Hellstroma", opowiadającym o życiu owadów z komentarzem quasi-apokaliptycznym. Zerknęłam na fragment znaleziony na yt, ale porzuciłam szybko. Książka jest ciekawsza. 

"Rój Hellstroma" to historia konfrontacji dwóch sił, przy czym, jeśli rzecz traktować dosłownie, to spór między jedną z rządowych agencji a doktorem Hellstromem i jego zespołem; a jeśli globalnie, to między ludźmi i nieludźmi. 

"Kamienne posłanie" Margaret Atwood - audiobook

 

Kolejny raz przekonuję się, że gdy biorę do słuchania zbiór opowiadań, to potem nie wiem, co o nich napisać. Ledwo wgryzę się w jedno opowiadanie i poukładam je sobie w głowie, już się kończy, a zaczyna następne. 

Pamiętam tytułowe opowiadanie, o zemście po latach. Na statku wycieczkowym kobieta w średnim wieku zajmuje się zdobywaniem kolejnego męża. Wiadomo, trzeba przeprowadzić staranną selekcję, odrzucić żonatych, z samotnych wyłuskać bogatych, roztoczyć urok i wdzięk, masa roboty.

"Wieczna wolność" Joe Haldeman

 "Wieczna wojna" obnażała bezsens bezustannego wojowania, więc mogłoby się zdawać, że upragniona przez weteranów Mandellę i Marygay  "wieczna wolność" jest spełnieniem jej marzeń. Udało im się odnaleźć w czasie i przestrzeni, udało im się zamieszkać razem na odosobnionej planecie o znamiennej nazwie Middle Finger, pobrać i mieć dzieci. Niby dobrze: spokojne życie, własna farma, dzieci uczęszczające do miejscowych szkół, sąsiedzi w podobnej sytuacji, też po wojennych przejściach.  Wszystko ok, a jednak coś uwiera porucznika, gryzie i nie daje spać. 

"Kasia i jej kot. Tom 3" Christophe Cazenove, Hervé Richez, Yrgane Ramon

 

Dla kogo jest ten komiks? Przede wszystkim dla tych, którzy uwielbiają dobrą zabawę. Także dla tych, którzy lubią koty i przedziwne sytuacje z nimi związane (hej, miłośnicy kota Simona, macham do was!). Także do tych, którzy chcą wytłumaczyć dzieciom, na czym polega rodzina patchworkowa. Poza tym dla dzieci! I dla całych rodzin (wypróbowałam)!

"Kasia i jej kot" to dalsza część opowieści o Kasi, która musi umościć się jakoś w nowej rzeczywistości. Jej tata odnalazł miłość swojego życia: Samantę, rudowłosą piękność i dwie rodziny (Samanta ma syna) zamieszkały razem. Jak się okazało, przywyknięcie do tego, że kot w tym nowym domu odgrywa niepowszednią rolę, zajęło Samancie i Wojtkowi trochę czasu. Nie obyło się bez paru spięć, wszystkie jednak zostały pomyślnie załagodzone. 

"Opowieść podręcznej" powieść graficzna. Margaret Atwood, Renee Nault

 Jestem naprawdę pod wrażeniem prozy Margaret Atwood, a także pod wrażeniem jej osobowości: inteligentnej, optymistycznej, promieniującej ciepłem. Z zaciekawieniem sięgam po kolejne jej dzieła i powiem szczerze, że nigdy się nie zawiodłam. 

"Opowieść podręcznej" ukazała się w Kanadzie w 1985 roku, dziś, głównie za sprawą nakręconego w 2017 serialu obecnego na Netflixie, jest znana i popularna. Teraz książkę przeniesiono na kolejne medium, tym razem komiksowe. Podjęła się tego kanadyjska artystka Renee Nault (nie dotarłam do takiej informacji, ale miło mi wyobrażać sobie, że obie panie kontaktowały się przy tym projekcie, aby powstało coś naprawdę dobrego). 

"Ofiara bez twarzy" Stefan Ahnhem - audiobook

 

Nie przesłuchałam do końca. Wytrwałam przez 27 ścieżek ze 110 i przerwałam, bo ledwo żywa wysiadałam z  samochodu. Straszliwie męcząca książka. Przyczyn było kilka:

Po pierwsze: wrzuciłam tę płytkę do odtwarzacza zaraz po książce "Sekret, którego nie zdradzę", gdzie ofiary były okaleczane po śmierci (wydłubane oczy, przestrzelona klatka piersiowa), a "Ofiara bez twarzy" ma na wstępie scenę z osobą, której żywcem odrąbano obie dłonie. To mocno nadszarpnęło moją wytrzymałość psychiczną. 

Po drugie: cała ta policja za wolno myśli, wpadłam na rozwiązanie pewnej kwestii dobrych kilka rozdziałów przed całym wydziałem kryminalnym. Zgniewało mnie to. 

Po trzecie: lektor, Mariusz Bonaszewski, czyta odrobinę monotonnie. Ponadto ma niski tembr głosu i czytane zdania czasami gubiły mi się w szumie za oknami samochodu. Podkręcanie głośności skutkuje rezonansem i masz babo placek. 

Po czwarte: okrucieństwo. Bicie prawie na śmierć, odcinanie dłoni, miażdżenie nóg, wyżeranie twarzy przez szczury, no litości. 

Po piąte: nuda. Nudziła mnie ta rozgrywka pomiędzy policją a mordercą, niemrawa, bez polotu i zapału. Nudziły mnie problemy rodzinne głównego bohatera, nudził czarny charakter. 

Nie polecam. 

"Ofiara bez twarzy"  Stefan Ahnhem, tłumaczenie Ewa Wojciechowska, czyta Mariusz Bonaszewski, Marginesy.

"Sekret, którego nie zdradzę" Tess Gerritsen - audiobook

 Thriller do wysłuchania na raz i wystarczy, bo mocno średni. Policja zostaje wezwana do domu, gdzie znaleziono martwą kobietę z własnymi oczami w dłoni. Makabryczne. Kolejna ofiara ma trzy strzały w piersi. 

Policjanci odkrywają dziwne zależności między ofiarami, łączące anturaż ich śmierci z datami urodzin. Zagłębiając się dalej, docierają do dawnej sprawy molestowania dzieci, przy czym tamte dzieci są już dorosłe, a dwójka z nich to wyżej opisane ofiary. Żeby śledztwo nie było takie proste, autorka wprowadziła wątek poboczny, łączący te śledztwa z matką jednej z kobiet policyjnej ekipy, a dokładniej pani doktor od sekcji. Ta matka jest wielokrotną zabójczynią. O rany, widzicie, co napisałam? Takie to właśnie jest: zawikłane, naciągane, mocno średnie. 

Dlaczego tego słuchałam? Dla lektorów! Ewa Abart i Andrzej Ferenc, jak znajdę audiobooka, gdzie te osoby czytają książkę telefoniczną, wysłucham bez namysłu ;)

"Sekret, którego nie zdradzę" Tess Gerritsen, przełożył Andrzej Szulc, czyta Ewa Abart i Andrzej Ferenc, Albatros, 2020.

[Gra planszowa] Papua!

 

Gra planszowa

Znacie grę planszową "Papua!"? Jeśli nie, zaraz wam ją krótko przybliżę. Gra dla 2-4 osób, wiek graczy 8-108 lat, czas trwania rozgrywki 25 minut. Gra ma trzy poziomy trudności, na razie wypróbowaliśmy jeden.

Zawartość pudełka:

• Plansza punktacji, na której przesuwają się nasze pionki
• Fikuśna kostka (cztery ścianki)
  
• Kolorowe pionki w liczbie sztuk czterech
• Żetony z punktami, osiem sztuk
• Żetony wulkanów, cztery sztuki
  
• Mosty w czterech kolorach (odpowiadające pionkom), 13 sztuk
• Spinner
• Dwustronne plansze zadań, sztuk 32
  

[Notes] Notatnik Premium Drzwi P13 - notes B5 w kropki i gładki

Dziś zaprezentuję notes, który wpadł mi w ręce bardzo nieoczekiwanie. Niespodziewanka. Na facebookowej grupie zrzeszającej miłośników piór wiecznych wywiązała się dyskusja o notatnikach przyjaznych piórom. Wzięłam w niej żywy udział, bo notesy to moja pasja. Pewne marki stale się przewijają w tym piórowym światku, dlatego właściwie omijam je wzrokiem, szukając nowości. I oto polecono mi notes z firmy, która tak naprawdę siedzi w segmencie scrapbookowym i produkuje specjalne papiery, a notesy to chyba coś nowego u nich. P13 (dawna nazwa to Piątek Trzynastego, może ktoś kojarzy?) wyprodukowało notesy Premium, jeden z nich przetestowałam.

"Dziewczyna we mgle" Donato Carrisi - audiobook

 Otóż tak, wybieram audiobooki po lektorze. Głos Andrzeja Ferenca jest jednym z najlepszych głosów w panteonie gwiazd lektorowych. 

Przypadkiem okazało się też, że trafiłam na całkiem niezły thriller. W małej wiosce znika bez śladu szesnastoletnia dziewczyna. Wychodzi z domu, ma do przejścia kilkaset metrów do kościoła i nie dociera na miejsce. Nikt nic nie widział, nikt nic nie wie, dziewczyny nie ma. 

"Motyle. Opowieści o wymierających gatunkach" Josef K. Reichholf

 

Któż nie lubi motyli? Kolorowych, bajecznie beztroskich, ubarwiających naszą wiosnę i lato? Ja uwielbiam. Wraz z dziećmi udało nam się kilka razy wyhodować motyla z gąsienicy, cudowne doświadczenie. 

Zainteresowałam się książką Josefa Reichholfa, ponieważ próbuje on odpowiedzieć na pytanie, dlaczego mamy coraz mnie motyli i innych owadów latających. Trochę  mnie początek książki zniechęcił i znudził, autor bowiem rozpoczął - właściwie całkiem słusznie - od początków swojej przygody z owadami, od badań, liczenia motyli, obserwacji i nostalgicznych wspomnień. To zapewne bardzo interesujące dla naukowca, dla mnie mniej. Potem jednak nastąpiła daleko ciekawsza część, otóż Reichholf, bazując na wynikach badań swoich i kolegów naukowców, a także na swojej wiedzy i doświadczeniu, podjął się wskazania przyczyn spadku liczebności motyli.

"Noc na blokowisku" Marta Matyszczak

 To już dziewiąty tom cyklu "Kryminał pod psem" Marty Matyszczak! Kto, tak jak ja, jest z tą serią od samego początku?

"Noc na blokowisku" zaczyna się tak samo tragicznie, jak skończyła część ósma cyklu, czyli "Las i ciemność", a mianowicie zniknięciem Szymona Solańskiego tuż po jego zaślubinach z Różą Kwiatkowską. Przepadł jak kamień w wodę i niech się Róża i czytelnicy martwią (martwili się). Róża pomimo zmartwień nie potrafi spokojnie usiedzieć na miejscu, toteż wraca do Chorzowa, a tam odkrywa, że mieszkanie ma w kompletnej rozsypce i mieszkać się tam nie da.

"Nowe wychowanie seksualne" Agnieszka Stein

 Mam czasem wrażenie, że czytanie pewnych książek staje się czymś w rodzaju manifestu politycznego czy społecznego. Weźmy "Nowe wychowanie seksualne" Agnieszki Stein, książkę popularyzującą wiedzę na temat płci, zachowań, relacji pomiędzy ludźmi. Książkę, która jako główny cel stawia wpojenie szacunku, zrozumienia i empatii do drugiego człowieka w tak szalenie delikatnych kwestiach, jak sfera seksualności i płci. 

Słyszeliście o wypowiedzi z twittera Krystyny Pawłowicz, sędziny Trybunały Konstytucyjnego, która bezpardonowo wywlekła na światło dzienne dane (imię, wiek, szkołę wraz z nazwiskiem dyrektora, cudownie wręcz) transpłciowego dziecka, do którego nauczyciele będą zwracać się żeńskim imieniem, pisząc na koniec "Dane aktów stanu cywilnego zlekceważono"?

"Ptyś i Bill 8. Zabawy Billa" Jean Roba

 

To już ósmy tom "Ptysia i Billa", a bawi tak samo, jak na początku naszej (mojej i córki) przygody z tym cyklem. 

Ptyś to chłopiec, który jak Calvin Wattersona w ogóle się nie starzeje, wciąż jest pełen zapału i niespożytej energii do robienia psot. Bill jest jego psem, uroczym spanielem, który ma swoje zdanie na wiele różnych tematów.

[Notes] "What word are you today" - Archie's Calligraphy A5

fot. Edyta Dyduch

  Polski producent notesów, Archie's Calligraphy, właśnie wypuścił na  rynek nowy produkt, czyli kołonotatnik "What word are you today". Notes powstał we współpracy z Dorotą Letachowicz, która zaprojektowała okładkę - tytuł, litery i wzory. Notatnik miał ukazać się już w zeszłym roku, projekt wisiał przez pewien czas na portalu wspieram.to, niestety rok ZOZO był jaki był i premiera kołonotatnika nastąpiła dopiero teraz. I dobrze, akurat na Pen Show Poland 2021 online!

"Podarować niebo" Romuald Pawlak

 

Na książkę Romka Pawlaka czekałam od dawna, zdążyłam bowiem zorientować się, że mamy podobny gust literacki. Skoro tak - myślę sobie - napisze on coś, co mi się spodoba, jakżeby inaczej? Miałam rację!

Głęboka przyszłość, ludzie latają po kosmosie na naprawdę dalekie dystanse, technika skokiem poszła do przodu, ale (to takie ludzkie, prawda?) wciąż zdarzają się błędy i awarie. Wskutek takiej awarii ziemski statek Skorpion trafił na planetę Kys, zamieszkaną przez obcą rasę Argunów. Trochę to beznadziejna sytuacja, bo szanse na naprawę usterki są znikome. Cóż ma więc począć załoga, ze sobą i z ładunkiem (tysiące kolonistów w hibernacji i sprzęt do kolonizacji)? Postanawiają też się zahibernować, ustanawiając jedynie wachty dyżurujące na zmianę, których zadaniem jest próba usunięcia usterki (choć doprawdy, hm), kontrola stanu technicznego pojazdów kosmicznych oraz badanie mieszkańców planety. To jest to, co najbardziej lubię: zderzenie cywilizacji, zetknięcie dwóch obcych sobie ras, pozornie bez punktów wspólnych i to, co może z takiego zetknięcia wyniknąć. Romek Pawlak w powieści nie skupia się na pilnej i wnikliwej bezkontaktowej obserwacji obcych, woli opisywać sytuację, gdy ludzie próbują z Argunami nawiązać kontakt, obserwuje i opisuje ich wzajemne oddziaływanie. Nie powiem, ucieszyło mnie to. Wciąż bowiem bliższy jest mi człowiek, niż najciekawszy nawet przedstawiciel obcej rasy.