"Studio tańca 4" Crip, Béka - Komiksy są super!

 Cykl "Studio Tańca" uważam za jeden z najlepszych cyklów wydanych w egmontowej serii "Komiksy są super!". Dlatego bardzo się ucieszyłam,  gdy po długiej przerwie ukazał się tom czwarty dzieła Bertranda Escaicha i Caroline Roque oraz rysownika Cripa. 

Z prawdziwą przyjemnością wróciłam do przygód przyjaciółek: Julii, Lusi i Alii. Ich pasja do tańca nie zmalała i wciąż uczęszczają po lekcjach do "Studia Tańca", ucząc się baletu u pani Anny, tańca nowoczesnego u Mary oraz afrykańskich rytmów  u Fatou i Sama. W ramach zajęć wystawiają balet "Królowa Śniegu", w którym główną rolę odgrywa nie baletnica, ale suknia, przygotowana przez krawcową Natalię. Przepiękna i zjawiskowa, ale wisi nad nią jakieś fatum, wciąż się gubi i odnajduje i tak na okrągło. 

"Trasa promocyjna" Andi Watson

 

W notce tylnookładkowej czytam "porywająca kafkowska czarna komedia". Ciekawe, czy gdybym przeczytała to wcześniej, zdecydowałabym się na zakup. Albowiem kafkowskie komedie wcale mnie nie kręcą, zawsze mam wrażenie, że jest tam taki poziom absurdu, którego nie umiem zinterpretować, poza tym jest duszno i przygnębiająco.  

Wszystko się zgadzało, było duszno i niepokojąco, co nie zmienia faktu, że od "Trasy promocyjnej" nie mogłam się oderwać.

"Więcej niż człowiek" Theodore Sturgeon

 Jestem człowiekiem o bardzo dobrej, ale mocno nieuporządkowanej pamięci. Gdzieś już słyszałam nazwisko Sturgeon, szybkie przeszukanie bloga  (właśnie po to prowadzę bloga, hura!) ujawniło notkę o nowelce czy opowiadaniu Sturgeona "Klucz do nieba". To był krótki tekst, ale z fantastyczną, przemyślaną puentą, która idealnie przystawała do moich przekonań. 

Piszę o tym dlatego, że wydźwięk powieści "Więcej niż człowiek" koresponduje ze mną tak, jak ten mocno już zapomniany "Klucz do nieba".

"Potem" Guillaume Musso - audiobook - potężne spojlery!!!

 Proszę państwa, rzadko wkurzam się przy książce, ale tu wkurzyłam się niewąsko. Nie na książkę, nie. Na blurba, który został napisany przez kompletnego kretyna, następnie zatwierdzony przez kolejnego i wydrukowany na okładce. 

Ponieważ mną trzepie, proszę ewentualnych przyszłych czytelników tej książki, by nie czytali tego wpisu dalej, bo zamierzam dokładnie zdradzić treść książki. Dokładniusieńko jak autor blurba. 

"Rój Hellstroma" Frank Herbert

 Pisze  Adam Roberts we wstępie, że warto się zapoznać z filmem "Kronika Hellstroma", opowiadającym o życiu owadów z komentarzem quasi-apokaliptycznym. Zerknęłam na fragment znaleziony na yt, ale porzuciłam szybko. Książka jest ciekawsza. 

"Rój Hellstroma" to historia konfrontacji dwóch sił, przy czym, jeśli rzecz traktować dosłownie, to spór między jedną z rządowych agencji a doktorem Hellstromem i jego zespołem; a jeśli globalnie, to między ludźmi i nieludźmi. 

"Kamienne posłanie" Margaret Atwood - audiobook

 

Kolejny raz przekonuję się, że gdy biorę do słuchania zbiór opowiadań, to potem nie wiem, co o nich napisać. Ledwo wgryzę się w jedno opowiadanie i poukładam je sobie w głowie, już się kończy, a zaczyna następne. 

Pamiętam tytułowe opowiadanie, o zemście po latach. Na statku wycieczkowym kobieta w średnim wieku zajmuje się zdobywaniem kolejnego męża. Wiadomo, trzeba przeprowadzić staranną selekcję, odrzucić żonatych, z samotnych wyłuskać bogatych, roztoczyć urok i wdzięk, masa roboty.

"Wieczna wolność" Joe Haldeman

 "Wieczna wojna" obnażała bezsens bezustannego wojowania, więc mogłoby się zdawać, że upragniona przez weteranów Mandellę i Marygay  "wieczna wolność" jest spełnieniem jej marzeń. Udało im się odnaleźć w czasie i przestrzeni, udało im się zamieszkać razem na odosobnionej planecie o znamiennej nazwie Middle Finger, pobrać i mieć dzieci. Niby dobrze: spokojne życie, własna farma, dzieci uczęszczające do miejscowych szkół, sąsiedzi w podobnej sytuacji, też po wojennych przejściach.  Wszystko ok, a jednak coś uwiera porucznika, gryzie i nie daje spać. 

"Kasia i jej kot. Tom 3" Christophe Cazenove, Hervé Richez, Yrgane Ramon

 

Dla kogo jest ten komiks? Przede wszystkim dla tych, którzy uwielbiają dobrą zabawę. Także dla tych, którzy lubią koty i przedziwne sytuacje z nimi związane (hej, miłośnicy kota Simona, macham do was!). Także do tych, którzy chcą wytłumaczyć dzieciom, na czym polega rodzina patchworkowa. Poza tym dla dzieci! I dla całych rodzin (wypróbowałam)!

"Kasia i jej kot" to dalsza część opowieści o Kasi, która musi umościć się jakoś w nowej rzeczywistości. Jej tata odnalazł miłość swojego życia: Samantę, rudowłosą piękność i dwie rodziny (Samanta ma syna) zamieszkały razem. Jak się okazało, przywyknięcie do tego, że kot w tym nowym domu odgrywa niepowszednią rolę, zajęło Samancie i Wojtkowi trochę czasu. Nie obyło się bez paru spięć, wszystkie jednak zostały pomyślnie załagodzone. 

"Opowieść podręcznej" powieść graficzna. Margaret Atwood, Renee Nault

 Jestem naprawdę pod wrażeniem prozy Margaret Atwood, a także pod wrażeniem jej osobowości: inteligentnej, optymistycznej, promieniującej ciepłem. Z zaciekawieniem sięgam po kolejne jej dzieła i powiem szczerze, że nigdy się nie zawiodłam. 

"Opowieść podręcznej" ukazała się w Kanadzie w 1985 roku, dziś, głównie za sprawą nakręconego w 2017 serialu obecnego na Netflixie, jest znana i popularna. Teraz książkę przeniesiono na kolejne medium, tym razem komiksowe. Podjęła się tego kanadyjska artystka Renee Nault (nie dotarłam do takiej informacji, ale miło mi wyobrażać sobie, że obie panie kontaktowały się przy tym projekcie, aby powstało coś naprawdę dobrego). 

"Ofiara bez twarzy" Stefan Ahnhem - audiobook

 

Nie przesłuchałam do końca. Wytrwałam przez 27 ścieżek ze 110 i przerwałam, bo ledwo żywa wysiadałam z  samochodu. Straszliwie męcząca książka. Przyczyn było kilka:

Po pierwsze: wrzuciłam tę płytkę do odtwarzacza zaraz po książce "Sekret, którego nie zdradzę", gdzie ofiary były okaleczane po śmierci (wydłubane oczy, przestrzelona klatka piersiowa), a "Ofiara bez twarzy" ma na wstępie scenę z osobą, której żywcem odrąbano obie dłonie. To mocno nadszarpnęło moją wytrzymałość psychiczną. 

Po drugie: cała ta policja za wolno myśli, wpadłam na rozwiązanie pewnej kwestii dobrych kilka rozdziałów przed całym wydziałem kryminalnym. Zgniewało mnie to. 

Po trzecie: lektor, Mariusz Bonaszewski, czyta odrobinę monotonnie. Ponadto ma niski tembr głosu i czytane zdania czasami gubiły mi się w szumie za oknami samochodu. Podkręcanie głośności skutkuje rezonansem i masz babo placek. 

Po czwarte: okrucieństwo. Bicie prawie na śmierć, odcinanie dłoni, miażdżenie nóg, wyżeranie twarzy przez szczury, no litości. 

Po piąte: nuda. Nudziła mnie ta rozgrywka pomiędzy policją a mordercą, niemrawa, bez polotu i zapału. Nudziły mnie problemy rodzinne głównego bohatera, nudził czarny charakter. 

Nie polecam. 

"Ofiara bez twarzy"  Stefan Ahnhem, tłumaczenie Ewa Wojciechowska, czyta Mariusz Bonaszewski, Marginesy.

"Sekret, którego nie zdradzę" Tess Gerritsen - audiobook

 Thriller do wysłuchania na raz i wystarczy, bo mocno średni. Policja zostaje wezwana do domu, gdzie znaleziono martwą kobietę z własnymi oczami w dłoni. Makabryczne. Kolejna ofiara ma trzy strzały w piersi. 

Policjanci odkrywają dziwne zależności między ofiarami, łączące anturaż ich śmierci z datami urodzin. Zagłębiając się dalej, docierają do dawnej sprawy molestowania dzieci, przy czym tamte dzieci są już dorosłe, a dwójka z nich to wyżej opisane ofiary. Żeby śledztwo nie było takie proste, autorka wprowadziła wątek poboczny, łączący te śledztwa z matką jednej z kobiet policyjnej ekipy, a dokładniej pani doktor od sekcji. Ta matka jest wielokrotną zabójczynią. O rany, widzicie, co napisałam? Takie to właśnie jest: zawikłane, naciągane, mocno średnie. 

Dlaczego tego słuchałam? Dla lektorów! Ewa Abart i Andrzej Ferenc, jak znajdę audiobooka, gdzie te osoby czytają książkę telefoniczną, wysłucham bez namysłu ;)

"Sekret, którego nie zdradzę" Tess Gerritsen, przełożył Andrzej Szulc, czyta Ewa Abart i Andrzej Ferenc, Albatros, 2020.

[Gra planszowa] Papua!

 

Gra planszowa

Znacie grę planszową "Papua!"? Jeśli nie, zaraz wam ją krótko przybliżę. Gra dla 2-4 osób, wiek graczy 8-108 lat, czas trwania rozgrywki 25 minut. Gra ma trzy poziomy trudności, na razie wypróbowaliśmy jeden.

Zawartość pudełka:

• Plansza punktacji, na której przesuwają się nasze pionki
• Fikuśna kostka (cztery ścianki)
  
• Kolorowe pionki w liczbie sztuk czterech
• Żetony z punktami, osiem sztuk
• Żetony wulkanów, cztery sztuki
  
• Mosty w czterech kolorach (odpowiadające pionkom), 13 sztuk
• Spinner
• Dwustronne plansze zadań, sztuk 32
  

[Notes] Notatnik Premium Drzwi P13 - notes B5 w kropki i gładki

Dziś zaprezentuję notes, który wpadł mi w ręce bardzo nieoczekiwanie. Niespodziewanka. Na facebookowej grupie zrzeszającej miłośników piór wiecznych wywiązała się dyskusja o notatnikach przyjaznych piórom. Wzięłam w niej żywy udział, bo notesy to moja pasja. Pewne marki stale się przewijają w tym piórowym światku, dlatego właściwie omijam je wzrokiem, szukając nowości. I oto polecono mi notes z firmy, która tak naprawdę siedzi w segmencie scrapbookowym i produkuje specjalne papiery, a notesy to chyba coś nowego u nich. P13 (dawna nazwa to Piątek Trzynastego, może ktoś kojarzy?) wyprodukowało notesy Premium, jeden z nich przetestowałam.

"Dziewczyna we mgle" Donato Carrisi - audiobook

 Otóż tak, wybieram audiobooki po lektorze. Głos Andrzeja Ferenca jest jednym z najlepszych głosów w panteonie gwiazd lektorowych. 

Przypadkiem okazało się też, że trafiłam na całkiem niezły thriller. W małej wiosce znika bez śladu szesnastoletnia dziewczyna. Wychodzi z domu, ma do przejścia kilkaset metrów do kościoła i nie dociera na miejsce. Nikt nic nie widział, nikt nic nie wie, dziewczyny nie ma. 

"Motyle. Opowieści o wymierających gatunkach" Josef K. Reichholf

 

Któż nie lubi motyli? Kolorowych, bajecznie beztroskich, ubarwiających naszą wiosnę i lato? Ja uwielbiam. Wraz z dziećmi udało nam się kilka razy wyhodować motyla z gąsienicy, cudowne doświadczenie. 

Zainteresowałam się książką Josefa Reichholfa, ponieważ próbuje on odpowiedzieć na pytanie, dlaczego mamy coraz mnie motyli i innych owadów latających. Trochę  mnie początek książki zniechęcił i znudził, autor bowiem rozpoczął - właściwie całkiem słusznie - od początków swojej przygody z owadami, od badań, liczenia motyli, obserwacji i nostalgicznych wspomnień. To zapewne bardzo interesujące dla naukowca, dla mnie mniej. Potem jednak nastąpiła daleko ciekawsza część, otóż Reichholf, bazując na wynikach badań swoich i kolegów naukowców, a także na swojej wiedzy i doświadczeniu, podjął się wskazania przyczyn spadku liczebności motyli.

"Noc na blokowisku" Marta Matyszczak

 To już dziewiąty tom cyklu "Kryminał pod psem" Marty Matyszczak! Kto, tak jak ja, jest z tą serią od samego początku?

"Noc na blokowisku" zaczyna się tak samo tragicznie, jak skończyła część ósma cyklu, czyli "Las i ciemność", a mianowicie zniknięciem Szymona Solańskiego tuż po jego zaślubinach z Różą Kwiatkowską. Przepadł jak kamień w wodę i niech się Róża i czytelnicy martwią (martwili się). Róża pomimo zmartwień nie potrafi spokojnie usiedzieć na miejscu, toteż wraca do Chorzowa, a tam odkrywa, że mieszkanie ma w kompletnej rozsypce i mieszkać się tam nie da.

"Nowe wychowanie seksualne" Agnieszka Stein

 Mam czasem wrażenie, że czytanie pewnych książek staje się czymś w rodzaju manifestu politycznego czy społecznego. Weźmy "Nowe wychowanie seksualne" Agnieszki Stein, książkę popularyzującą wiedzę na temat płci, zachowań, relacji pomiędzy ludźmi. Książkę, która jako główny cel stawia wpojenie szacunku, zrozumienia i empatii do drugiego człowieka w tak szalenie delikatnych kwestiach, jak sfera seksualności i płci. 

Słyszeliście o wypowiedzi z twittera Krystyny Pawłowicz, sędziny Trybunały Konstytucyjnego, która bezpardonowo wywlekła na światło dzienne dane (imię, wiek, szkołę wraz z nazwiskiem dyrektora, cudownie wręcz) transpłciowego dziecka, do którego nauczyciele będą zwracać się żeńskim imieniem, pisząc na koniec "Dane aktów stanu cywilnego zlekceważono"?

"Ptyś i Bill 8. Zabawy Billa" Jean Roba

 

To już ósmy tom "Ptysia i Billa", a bawi tak samo, jak na początku naszej (mojej i córki) przygody z tym cyklem. 

Ptyś to chłopiec, który jak Calvin Wattersona w ogóle się nie starzeje, wciąż jest pełen zapału i niespożytej energii do robienia psot. Bill jest jego psem, uroczym spanielem, który ma swoje zdanie na wiele różnych tematów.

[Notes] "What word are you today" - Archie's Calligraphy A5

fot. Edyta Dyduch

  Polski producent notesów, Archie's Calligraphy, właśnie wypuścił na  rynek nowy produkt, czyli kołonotatnik "What word are you today". Notes powstał we współpracy z Dorotą Letachowicz, która zaprojektowała okładkę - tytuł, litery i wzory. Notatnik miał ukazać się już w zeszłym roku, projekt wisiał przez pewien czas na portalu wspieram.to, niestety rok ZOZO był jaki był i premiera kołonotatnika nastąpiła dopiero teraz. I dobrze, akurat na Pen Show Poland 2021 online!

"Podarować niebo" Romuald Pawlak

 

Na książkę Romka Pawlaka czekałam od dawna, zdążyłam bowiem zorientować się, że mamy podobny gust literacki. Skoro tak - myślę sobie - napisze on coś, co mi się spodoba, jakżeby inaczej? Miałam rację!

Głęboka przyszłość, ludzie latają po kosmosie na naprawdę dalekie dystanse, technika skokiem poszła do przodu, ale (to takie ludzkie, prawda?) wciąż zdarzają się błędy i awarie. Wskutek takiej awarii ziemski statek Skorpion trafił na planetę Kys, zamieszkaną przez obcą rasę Argunów. Trochę to beznadziejna sytuacja, bo szanse na naprawę usterki są znikome. Cóż ma więc począć załoga, ze sobą i z ładunkiem (tysiące kolonistów w hibernacji i sprzęt do kolonizacji)? Postanawiają też się zahibernować, ustanawiając jedynie wachty dyżurujące na zmianę, których zadaniem jest próba usunięcia usterki (choć doprawdy, hm), kontrola stanu technicznego pojazdów kosmicznych oraz badanie mieszkańców planety. To jest to, co najbardziej lubię: zderzenie cywilizacji, zetknięcie dwóch obcych sobie ras, pozornie bez punktów wspólnych i to, co może z takiego zetknięcia wyniknąć. Romek Pawlak w powieści nie skupia się na pilnej i wnikliwej bezkontaktowej obserwacji obcych, woli opisywać sytuację, gdy ludzie próbują z Argunami nawiązać kontakt, obserwuje i opisuje ich wzajemne oddziaływanie. Nie powiem, ucieszyło mnie to. Wciąż bowiem bliższy jest mi człowiek, niż najciekawszy nawet przedstawiciel obcej rasy. 

"Letnia noc" Dan Simmons - audiobook

 Skusiłam się na audiobooka, zachęcona znanym mi nazwiskiem autora, no i trochę źle na tym wyszłam. Na szczęście tylko trochę. Simmons to niewątpliwie wyjątkowo utalentowany pisarz, rzecz w tym, że "Letnia noc" to rasowy horror, a więc gatunek mocno odległy od moich upodobań. Muszę jednak przyznać, że w miejscach, w których autor nie próbuje straszyć, jest po prostu znakomicie.  

"Pudel na dyskotece" Sylwia Chutnik, seria "Czytam sobie"

 

Poprzednie dwie książeczki z serii "Czytam sobie" były z gatunku "z morałem". Pokazywały istotny problem i wskazywały rozwiązania. 

"Pudel  na dyskotece" jest przede wszystkim na luzie, jest zabawny, kolorowy i błyszczący. Pudel ubiera się kolorowo, kocha brokat, cekiny i makijaż. Dyskoteka jest jego żywiołem, dobra muzyka, energia i wirujące światła - oto życie!

"Chrapka na apkę" Jarosław Kamiński, seria "Czytam sobie"

 "Chrapka na apkę" to książeczka z serii "Czytam sobie", poziom 1, czyli mnóstwo ilustracji, mało tekstu, duże litery i głoskowane wyrazy.

Tematem jest korzystanie przez dzieci z internetu w smartfonach. Temat na czasie, bo dzieci pozamykane w domach, pozbawione możliwości wyjścia do szkoły, kina czy pizzerni - sięgają coraz częściej i na coraz dłużej po telefony. Jak Maja, bohaterka książki. Sięga, włącza i hopsa! Zostaje wessana w pociągający świat internetu, aplikacji i uśmiechniętych emotek. Jest wesoło, jest fajnie... i hmm, coraz bardziej przytłaczająco. I nie widać wyjścia!

Rodzice, ratujcie! Ci książkowi ratują, wyciągają Maję z cyberprzestrzeni, a teraz kolej na nas. Ponieważ nie wiemy, na co dzieci mogą natknąć się  w internecie, pilnujmy, uczmy, uświadamiajmy zagrożenia, wpajajmy dobre zasady. 

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Harperkids.  

"Chrapka na apkę" Jarosław Kamiński, ilustracje Tomasz Kozłowski, seria "Czytam sobie", poziom 1, Harperkids, 2021.

"Wielki bal" Joanna Jagiełło - seria "Czytam sobie"

 

Jakże lubimy ekoksiążeczki z serii "Czytam sobie"! "Wielki bal" moje dziecko wskazało jako pierwszą z trzech, którą mam opisać. To mądra opowieść o tym, jak dbać o planetę, gdy się jest dzieckiem. Na przykład można zrezygnować z zakupu gotowego kostiumu na bal karnawałowy. Nel, bohaterka książki, ma super tatę, który tłumaczy jej, co dzieje się ze starymi, a właściwie nie starymi, a niepotrzebnymi ubraniami. Wyjaśnia także, ile zasobów naturalnych zżera produkcja tekstyliów  i ile toksyn trafia do atmosfery, a mikroplastiku do oceanu. Pojawiają się trudne słowa, rodzice, wyjaśniajcie je na bieżąco!

"Dywan z wkładką" Marta Kisiel

Marta Kisiel idzie przebojem przez czytelniczy rynek: po całej serii książek fantastycznych nadeszła pora na serię książek dla dzieci, a najnowsza powieść autorki to komedia kryminalna.

Czy wy też tak macie, że jak mówicie "komedia kryminalna", to myślicie "Joanna Chmielewska"? Jestem z pokolenia wychowanego na Chmielewskiej, toteż odrobinę o niej pomyślałam, po czym przestałam. Marta Kisiel nie naśladuje nikogo, ma własny styl i rytm opowieści (rytm galopady mniej więcej).

"Gimnazjum" Anders N. Kvammen

W Polsce już nie ma gimnazjów (i komu to przeszkadzało, prawda?), a w Norwegii są (to znaczy jest grunnskole, dziesięcioletnia szkoła podstawowa, dzieląca się na dwa poziomy, barneskole (klasy 1-7) oraz ungdomsskole (klasy 8-10, ale umówmy się, że nazwiemy je podstawówką i gimnazjum). Do gimnazjum właśnie udaje się Aksel, bohater komiksu. Chłopak stresuje się nową sytuacją i rzeczywiście, okazuje się, że w nowej szkole nie dzieje się zbyt dobrze. Aksel z zamiłowaniem czyta komiksy  - i z tego powodu zostaje nazwany nerdem i wyśmiany przez klasowego wesołka (a raczej błazna) Jona. Na domiar złego jego przyjaciel z podstawówki nie widzi w takim zachowaniu nic złego, mówiąc "Jon jest zajebiście śmieszny". Spodziewałam się nawarstwienia problemu, potem eskalacji konfliktu i bum! Spektakularnego rozwiązania.

 

"Księga Etty" Meg Elison

 Ustrzegła się autorka przed klątwą drugiego tomu (często drugie tomy trylogii są nijakim połączeniem błyskotliwego początku i spektakularnego zakończenia), przenosząc akcję tej powieści do przodu o kilka pokoleń. Współmieszkańcy Etty wciąż pamiętają Bezimienną Akuszerkę, szanują ją jako jedną z założycielek osady Nowhere, żyją starając się podtrzymać populację, opiekując się ciężarnymi dziećmi i matkami. Próbują też wyjść nieco poza swoją osadę, ale to akurat jest trudne. Ludzkość bowiem zbiła się w małe grupki i żyje według zasad ustalonych przez te grupki. To może być matriarchat, to mogą być rządy siły i terroru oparte na niewolnictwie, są też roje wzorowane na pszczołach. Jedno jest pewne -  na ziemi wciąż jest niebezpiecznie, a kobiety wciąż są szczególnie narażone na krzywdy, na przykład na "cięcie", czyli obrzezanie. Okrutna praktyka okaleczania kobiet, wciąż obecna w pewnych społecznościach, choć mamy już XXI wiek, pojawia się także w tym powieściowym świecie przyszłości.

"Księga Bezimiennej Akuszerki" Meg Elison

 Sardegna pisała, że to kandydatka na jej książkę roku 2021. Potraktowałam tę deklarację dość nieufnie, wszak napisała o tym w styczniu! Mruknęłam pod nosem "Sardegno, sprawdzam" i wypożyczyłam audiobooka z "Księgą Bezimiennej Akuszerki". Po czym przepadłam. 

Jest rok,  hm, dość nam bliski, jak sądzę. Na ziemi zaczyna panoszyć się śmiercionośny wirus, zabijający ludzi ze skutecznością 98-99%. Wszelkie rządowe (mowa o Stanach Zjednoczonych, ale domyślnie dotyczy to całego świata) struktury rozpadają się jak domek z kart. Zwały trupów leżą na ulicach, a nieliczni ocalali snują się bezradni albo trochę szaleni.  Tytułowa bohaterka (nie poznamy jej imienia do samego końca) pracująca na co dzień na oddziale ginekologicznym w szpitalu, budzi się pewnego dnia w szpitalnym łóżku, a wokół nie ma nikogo żywego.

Gdzie jesteś, komisarzu Erlendur?

 Islandzki pisarz, Arnaldur Indriðason, napisał  znakomitą moim zdaniem serię o detektywie Erlendurze Sweinssonie. Seria liczy sobie czternaście tomów (posiłkowałam się wikipedią), w Polsce wydano tomy od drugiego do dziesiątego, po czym zrobiono wielkie stop.  Łkam z tego powodu. 😢

"Instytut bombowych teorii" Tom Gauld

Komiks dla naukowców, o nauce i naukowcach. Nie, co ja plotę, jest dla wszystkich, na przykład dla dziewięcioletnich dziewczynek. Taka jedna podebrała mamie komiks, czytała, oglądała, a potem mimochodem położyła "Instytut..." na swojej półce!

"ESCAPE BOOK. Pamiętnik 8-bitowego wojownika. PRZEKLĘTA MEGAświątynia" Kid Cube

 O książkach i komiksach, czyli generalnie grach paragrafowych  pisałam już parę razy. Uważam je za dobrą rozrywkę dla dzieci, młodzieży i dorosłych. 

"Escape book. Pamiętnik 8-bitowego wojownika. Przeklęta megaświątynia" przeznaczony jest dla miłośników minecraftowych rozgrywek, a jak pewnie sami wiecie, takich nie brakuje (choć moje osobiste dzieci ostatnio zarzuciły grę w Minecrafta na rzecz innych gier). 

Na czym polega zabawa w książkowy escape book? Wcielamy się w rolę bohatera, wieśniaka Runta i dostajemy zadanie do wykonania. Musimy mianowicie uwolnić dziewczynę imieniem Breeze z niewoli czarownika Herobrine'a, a to nie będzie łatwe, dziewczyna uwięziona jest w świątyni pełnej kryjówek i pułapek. 

"Żywica" Ane Riel - audiobook

Wypożyczyłam tego audiobooka przypadkiem, ale tak naprawdę nie ma przypadków. Dwa tygodnie wcześniej dostałam propozycję przyłączenia się do akcji promowania duńskiej literatury, która w Polsce jest znana raczej średnio (bez oszukiwania potrafiłam wymienić tylko Andersena i Blixen). I nagle okazuje się, że audiobook wyszukany przez bibliotekarkę (nie możemy wchodzić między regały) jest autorstwa duńskiej pisarki, Ane Riel!

"Żywica" jest opowieścią ubraną dla niepoznaki w szatki thrillera, ale to coś więcej. Co prawda początek zabrzmiał jak thriller, gdy narratorka Liv (dziewczynka mniej więcej siedmioletnia, o czym dowiedziałam się później) opowiada, jak w święta Bożego Narodzenia jej tato zabił babcię. Spalili ją potem razem, za budynkiem gospodarczym, dokładając drew i pilnując ognia. Brzmi upiornie, ale Liv opowiada o tym bez szczególnych emocji, przecież babcia musiała zginąć, tak powiedział tata. I już wiemy, że zaszło tu jakieś potężne wynaturzenie, przestawienie pojęć dobra i zła, gwałt zadany młodej, ufnej naturze. 

"Pamiętniki Wisienki 4. Bogini bez oblicza" Joris Chamblain, Aurelie Neyret

 

Czwarty tom przygód Wisienki nie przyniósł odpowiedzi na ważne pytanie, jakie sobie zadałam po lekturze trzeciego ("Ostatni z pięciu skarbów"), czyli o drugiego z rodziców dziewczynki. Dobrze, poczekam na piąty tom. 

Co dzieje się w "Bogini bez oblicza"? Sporo. Wisienka ma urodziny i z tej okazji mama zabiera ją na wycieczkę nad morze. Ponieważ to nie sezon na kąpiele (wiosna), mają przewidzianą inną rozrywkę, mianowicie udają się do "Dworu Stu Tajemnic". Wielkie domostwo z mnóstwem zakamarków, wskazówek,  podpowiedzi i szyfrów oferuje dobrą zabawę przy rozwiązywaniu zagadek. Rychło jednak obie, mama i córka, orientują się, że zagadka im przeznaczona kieruje je w jakieś dziwne rejony. 

"Rok 1984" George Orwell, Fido Nesti - powieść graficzna

 "Rok 1984. Powieść graficzna" Orwella i Nesti to coś, co niemalże mnie pokonało. Czytanie o kraju, gdzie ludzie traktowani są albo bardzo źle, albo jeszcze gorzej; o człowieku przypominającym trybik w maszynie; o opresjach i terrorze - czytanie o tym wszystkim pod koniec roku 2020 było dość upiorne. 

Poznajmy Jona Smitha, mieszkającego w totalitarnym państwie, w którym rządzi strach, terror, upodlenie, w którym na każdego mieszkańca miasta patrzy ze ściany Wielki Brat, w którym najmniejsze wykroczenie (nawet nie przestępstwo, tylko złamanie obowiązujących reguł) karane jest torturami i śmiercią. 

"Dziewczynka z parku" Barbara Kosmowska

 Śmierć. Gdy umrze ktoś z naszych przyjaciół, znajomych, sąsiadów - jest źle. Gdy umrze ktoś z naszej rodziny - jest okropnie. 

Andzi tata umarł i jest... okropnie. Andzi i jej mamie. Ponieważ mamę dziewczynki ta śmierć dotknęła bardzo głęboko, Andzi jest jeszcze trudniej. Bo jak żyć, gdy taty już nie ma, a mama jest jakby nieobecna?

"Niespokojna krew" Robert Galbraith

Długo nam przyszło czekać na kolejną książkę o Cormoranie Strike'u i Robin Ellacott, jego wspólniczce. Muszę jednak przyznać, że jak już się pojawiła, to z przytupem: dziewięćset stron drobnym drukiem. 

Agencja detektywistyczna dostaje nietypowe zlecenie. Zgłasza się do nich kobieta z prośbą, by detektywi wyjaśnili, co stało się z jej matką, zaginioną bez wieści czterdzieści lat temu. Ta kobieta wyszła z przychodni lekarskiej, gdzie pracowała i rozpłynęła się w powietrzu. Detektywi przyjmują zlecenie i zagłębiają się w oparach przeszłości. To trudne, po tylu latach prowadzić dochodzenie, świadkowie tamtych zdarzeń albo nie żyją, albo nie można ich odszukać, a jeśli żyją, to rozproszyli się po świecie. Policyjne dochodzenie, do wyników którego detektywi jakoś mają dojście, było prowadzone przez policjanta borykającego się z problemami psychicznymi, który zwyczajnie nie podołał. Jego następca również. 

"Zabójstwo na cztery ręce czyli klasyczna powieść kryminalna o wdowie, zakonnicy i psie (z kulinarnym podtekstem)" Karolina Morawiecka - audiobook

Nadchodzi nowe! Nowa era w notkach blogowych - będą krótsze, bardziej zwarte i esencjonalne. Dawno temu trafiłam na bloga z jednozdaniowymi recenzjami książek, czytało się to świetnie, może dążyć do tego samego?

"Zabójstwo na cztery ręce czyli klasyczna powieść kryminalna o wdowie, zakonnicy i psie (z kulinarnym podtekstem)"  jest trzecią książką z cyklu "Karolina Morawicka",  o poprzednich pisałam już na blogu (klik i klik), zdążyłam więc nieco poznać korpulentną wdowę po aptekarzu z ciągotami detektywistycznymi.