"My Little Pony. Krótkie opowieści na dobranoc"

Kucyki Pony to swoisty fenomen. Różowe lukrowane tęczowe kucyki ukochały nad życie miliony małych dziewczynek. Marianka też je bardzo lubi, ba, przy okazji ostatniego pobytu w Pepco próbowała kupić sobie opaskę z uszami i tęczowym rogiem jednorożca! Zaprotestowałam, albowiem to było dla mnie za bardzo słodko i brokatowo. 

Trzeba jednak uczciwie przyznać, że jak się w ten fenomen wgryźć, to okazuje się, że to całkiem sensowne opowieści. Ważna jest tam uczciwość, przyjaźń, wolna wola, rodzina - same pozytywne wartości! Toteż czytam dziecku, niech chłonie te pozytywy przez uszy, a że przy tym nasącza się różowością? Trudno. Kiedyś z tego wyrośnie. A to, że trzeba być dobrym i uczciwym kucykiem człowiekiem, zostanie.

Za bajki bardzo dziękuję wydawnictwu Egmont.


"My Little Pony. Krótkie opowieści na dobranoc" tekst Marta Jamrógiewicz, tłumaczenie Tadeusz Tadla, Katarzyna Nędzi, Egmont Polska, Warszawa 2017.

"Malcolm Max. Porywacze ciał" Peter Mennigen, Ingo Römling

Panie i panowie, oto Malcolm Max!  Komiks nad wyraz udany.
 
Miejsce akcji to Londyn roku 1889. Era rozwoju techniki, Kryształowego Pałacu, Sherlocka Holmesa i Kuby Rozpruwacza. Czas królowej Wiktorii, wysokich kołnierzyków, długich sukien i sztywnych konwenansów. To epoka wizualnie bardzo malownicza i klimatyczna, zachwycałam się nią w mandze o angielskiej pokojówce , ale tam było bardzo grzecznie. Z Malcolmem Maksem nie jest grzecznie. Wiecie, kim on jest? Łowcą wampirów! Oprócz tego dżentelmenem detektywem, ale jeśli nasuwają wam się jakieś skojarzenia z Sherlockiem Holmesem, natychmiast je porzućcie, to nie ten suchotniczy neurotyczny typ. Max jest przystojny, uwodzicielski, jest filantropem, a do tego ma ostry jak brzytwa umysł. Nie ustaje w wysiłkach dotarcia do prawdy.

28. Międzynarodowy Festiwal Komiksów i Gier w Łodzi - relacja

Relacja siłą rzeczy będzie skromna, bo byłam tylko jeden dzień, ale - jak na jeden dzień - wrażeń było sporo!To był mój pierwszy raz na festiwalu - czy było warto i czy pojadę za rok?... Przeczytajcie.

Na festiwal przyjechaliśmy z mężem bez konkretnego planu. Już na miejscu, po zakupie biletów, wejrzeliśmy w program i wytypowaliśmy sobie (ok, ja wytypowałam tak naprawdę) kilka punktów, na który chciałabym się wybrać .

Zaczęło się od spotkania z Ingo Römlingiem, autorem rysunków do cyklu "Malcolm Max". Ponieważ jestem świeżo po lekturze tomu pierwszego (notka w przygotowaniu) i bardzo mi ten komiks się spodobał, wybrałam się, żeby poznać tego autora. Świetne spotkanie, mam fotkę na pamiątkę.

Wybrałam się też na spotkanie, gdzie główną postacią był autor fantastycznych komiksów "Kroniki birmańskie", "Kroniki jerozolimskie" i inne, czyli Guy Delisle.

[Konkurs] Wygraj notes Qbook!

Pisałam w poprzedniej notce, że z tego pakietu notesów pokazanych na zdjęciu zostawię sobie dwa (oczywiście POMARAŃCZOWY i niebieski). Pozostałe postanowiłam rozdać, albowiem chciałabym, żebyście mieli coś tak kolorowego jak notes Qbook  w domu.

Do wygrania są cztery notesy: dwa formatu A4: czerwony i limonkowy, dwa formatu A5: czarny i szary. Tak więc aż cztery osoby będą miały szczęście!

[Notes] Qbook

Z prawdziwą przyjemnością prezentuję dziś na blogu kolekcję pięknych notatników marki Qbook. Jak widać na zdjęciu są bardzo kolorowe i to w przepięknych, czystych, żywych kolorach. Na początek garść suchych faktów. Ponieważ notatników jest sześć, te dane będą się zmieniały w zależności od danego egzemplarza.

Dane techniczne 

- format A4 i A5,
- ilość kartek 96 (192 strony) w tym 8 kartek perforowanych,
- liniatura: gładkie strony oraz kratka,
- okładka tekturowa, elastyczna,
- szlufka na pióro (opcjonalnie),
- zamknięcie na gumkę (jw),
- kieszonka na drobiazgi (jw),
- ochronna plastikowa koperta (jw),
- brzegi stron barwione na kolor okładki,
- wyklejka w kolorze okładki,
- gramatura papieru 70g/m2,
- papier FSC.

"Zbrodnia nad urwiskiem" Marta Matyszczak - przedpremierowo!

Pierwsza książka Marty Matyszczak była świetna! Pamiętam, że gdzieś w odmętach Facebooka dyskutowałam z innymi czytelnikami "Tajemniczej śmierci Marianny Biel" na temat miejsca akcji kolejnego "kryminału pod psem". Chorzów już był, padła propozycja Bytomia, a  ja rzuciłam Piekary Śląskie, bo tam mieszkam. Autorka jednak wywinęła się nam wszystkim i wysłała bohatera do Irlandii.

Dlaczego aż tak daleko? Ot, praca! Zlecenie jest zlecenie, a jeszcze, gdy jest dobrze płatne... Szymon Solański jedzie więc do Irlandii, aby znaleźć wnuczkę zleceniodawcy. Detektyw bierze starą Skodę, bierze Gucia pod pachę i bierze się do roboty. Odnosi sukces właściwie już na początku wyprawy, bo znajduje dziewczynę od razu, tylko że, niestety, martwą. Szkoda wielka, że nie poznaliśmy Kasi, ale z drugiej strony: nie byłoby kryminału bez trupa. O czym by tu napisać, żeby nie zdradzić za dużo?... Napiszę może o tym, jak bardzo autorka zawęziła Szymonowi rejon poszukiwań mordercy.

"Zabawa w Boga" antologia Śląskiego Klubu Fantastyki

Pisanie o opowiadaniach wydaje mi się trudniejsze od recenzowania powieści. Trzeba zrobić kilka kroków w tył, objąć całość jednym rzutem oka, znaleźć myśl przewodnią (ok, przy tematycznych zbiorach to nie jest takie znów trudne), z grubsza oszacować gdzie jest pięknie, a gdzie miernie i dlaczego miernie. 
Tytuł tej antologii jednoznacznie określa, o czym będziemy czytać. O tym, co się dzieje, gdy człowiek zaczyna wchodzić w kompetencje Stwórcy, a że Stwórca ma możliwości praktycznie nieograniczone, to i autorzy mają szerokie pole do popisu oraz mnóstwo dróg do wyboru. Mam jednak wrażenie, że niektórzy z nich zabłądzili gdzieś na bezdrożach, utknęli i zagrzebali się na amen. Są też tacy, którzy kroczyli pewnie prostą ścieżką i całkiem nieźle im to szło, tyle że droga im się skończyła. Na szczęście kilkoro z autorów wybrało takie trasy, które pozwoliły gnać aż po horyzont i nawet jeszcze dalej, poznawać nowe okolice, a może nawet światy. Ci są najlepsi.

"Duchowe życie zwierząt" Peter Wohlleben - audiobook

"Duchowego życia zwierząt" słuchałam zaraz po "Sekretnym życiu drzew". To był błąd i nie czyńcie tego w domu. Książka o drzewach była świetna, idealna, skrojona na miarę dla mnie. Na tym tle książka o zwierzętach wypadła blado, wydała mi się o rozlazła i przegadana.

O czym to jest? Otóż autor przygląda się wnikliwie zwierzętom, obserwuje ich zachowania, obyczaje oraz postępowanie. Na tej podstawie stawia tezy o wyższym rozwoju zwierząt niż nam się wydaje. Opiera się przy tym nie tylko na obserwacjach, ale i na naukowych doniesieniach, badaniach, projektach, artykułach - słowem podpiera się Nauką. Porządne podparcie.

[Notes] Graf von Faber - Castell

 

Dane techniczne

- format: A5 (15 x 21,5cm),
- ilość stron:160 (80 kartek),
- liniatura: brak, czyli gładkie strony,
- oprawa twarda płócienna ,
- wstążeczkowa biała zakładka,
- gramatura papieru: 100g/m2

Wrażenia estetyczne 

To notes z gatunku tych oszczędnych w formie. Przepiękny rudy kolor okładki (w sieci piszą pomarańczowy, ale dla mnie to rudy), na nim dyskretne logo firmy i nazwa. To tyle, jeśli chodzi o obecność nazwy Graf von Faber-Castell w notesie, cała reszta to biała wyklejka i białe strony przełożone białą wstążeczkową zakładką. To wszystko.

"Po stronie mroku" Agnieszka Hałas

Idę za ciosem: znów Agnieszka Hałas! 

Będzie krótko, bo na temat tego zbioru opowiadań jakoś nie umiem wykrzesać z siebie zbyt wielu słów. Zakupiłam sobie ebooka w jakiejś szalonej promocji za kilka złotych. Założenie było takie, że miał mi umilić wieczory w łóżku, gdy dzieci już śpią, ja nie włączam lampy, jest ciemno i klimatycznie. Tylko ja i mój Kindle... nastrój idealny do czytania. 

Niestety, tom "Po stronie mroku" tych założeń nie spełnił. Opowiadania nie są miłe, są pełne smutku, żalu, gniewu, czasem przemijania. Ich bohaterowie przebywają po drugiej stronie życia, wędrują po zaświatach, szukając drugiej połowy, szczęścia albo przebaczenia.

 Popiół i piach.

Opowiadania są napisane bardzo dobrze,  ale zupełnie nie trafiły w moje potrzeby czytelnicze. Bywa i tak.

"Po stronie mroku" Agnieszka Hałas, RW2010, 2012.