"Pamiętniki Wisienki i Walentyna" Tom 1 - Joris Chamblain, Aurelie Neyret

 

To już drugi cykl komiksowy, gdzie pojawia się Wisienka. Teraz jednak nie jest sama, pojawia się Walentyn, jej nowy brat. Uczciwie przyznam, że przegapiłam ostatni tom "Pamiętników Wisienki",  gdzie zapewne Walentyn pojawił się po raz pierwszy, toteż niedokładnie wiem, skąd się wziął, mogę jednak przypuszczać, że powstała nowa, patchworkowa rodzina.  

Walentyn i Wisienka stoją przed ważną misją - oto są agentami specjalnymi, którzy zostali wydelegowani przez Ambasadę do zbadania ważnej kwestii. Czy statek kosmiczny, który rozbił się na Ziemi, miał pasażera? Czy pasażer miał wrogie zamiary? Jaka była przyczyna katastrofy? Co dalej z tym wszystkim?

"Pan Borsuk i pani Lisica. Spotkanie" Brigitte Luciani, Eve Tharlet

 Opowieść przeniesiona ze świata ludzi do świata zwierząt. Po co? Jak to zwykle bywa, aby pokazać dzieciom, jak ludzie mogą radzić sobie z problemami. 

Edmund, pan Borsuk, domator, wdowiec z trójką małych borsuczątek, żyje sobie spokojnie w norce w środki lasu. Ogarnia malutką Malinkę i rozbrykanych Borka i Szperaczka. I nagle do jego norki, szukając schronienia, zagląda pani Lisica z córeczką Różą. Ich mieszkanie odkryli myśliwi i obie musiały uciekać w popłochu. Pan Borsuk przyjmuje ich pod swój dach i odtąd dzieci będą musiały jakoś zgodnie współegzystować. Nie jest łatwo, bo:

"Sprawa Rollnika. Zbrodnia prawie doskonała" Monika Kassner

 

Kolejna książka o Adolfie Jendrysku, radcy kryminalnym ze Świętochłowic. O pierwszej pisałam  tu, w notce o "Sprawie Salzmanna".

Jendrysek ma się świetnie, jeśli chodzi o sprawy zawodowe, zyskał na poważaniu w oczach komendanta policji i pławi się w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku. Nie trwa to jednak zbyt długo, bo zaraz podejmuje się rozwiązania kolejnej sprawy. O wyjaśnienie zagadki śmierci syna prosi go Anton Rollnik. Policja uznała, że jego zgon był skutkiem nieszczęśliwego wypadku, z czym staruszek się nie zgadza i podejmuje różne kroki, jak na przykład wynajęcie Jendryska.

"Wachmistrz" Krzysztof Bochus

 

Czekałam na tę powieść bardzo bardzo. Kryminały retro Krzysztofa Bochusa z radcą kryminalnym Christianem Abellem to doskonałe książki, toteż nieco ubolewałam, że autor skierował swój talent i moce przerobowe w kierunku współczesnych problemów Adama Berga (ta seria to nie moje klimaty). "Wachmistrz", jeśli chodzi o bohaterów, pokazuje początki znajomości i współpracy służbowej Abella i wachmistrza Kukulki. Fabularnie zaś bierze pod lupę tajemnicze zniknięcia młodych kobiet w Gdańsku. Abell zostaje przydzielony do poprowadzenie śledztwa w tej sprawie, a wachmistrz stanowi jego ekipę. 

"Świat przyrody. Kompendium cudów natury" Amanda Wood i Mike Jolley

 "Świat przyrody" to książka, jak na książkę dla dzieci, monumentalna i nie chodzi tu tylko o wymiary, skądinąd bardzo słuszne. Mnóstwo plansz, informacji, rysunków, cała żywa planeta w jednej książce.  Jak mówi podtytuł, to "kompendium cudów natury" i tak właśnie należy to rozpatrywać, nie jak podręcznik do biologii. Owszem, znajdziemy na początku typowo podręcznikowe informacje, jak choćby przewodnik po grupach roślin i zwierząt, ale one są po to, by kompendium było pełne. Potem są w książce plansze, które podchodzą do życia na Ziemi bardzo niepodręcznikowo - mam syna w szóstej klasie, który akurat przerabia mało interesujące płazińce i parzydełkowce, wiem,  o czym piszę. 

"Folwark zwierzęcy" powieść graficzna. George Orwell, Odyr

 

"Folwark zwierzęcy" to właściwie już klasyka. Historia o tym, jak to zwierzęta z farmy buntują się przeciwko wyzyskowi i pozbywają się ludzi budzi sporo emocji. Niech im się uda, myślimy, zasługują na to. Choć to przecież utopijny pomysł, by zwierzętom udało się prowadzić farmę. Utopia! Słowo klucz. 

"Folwark zwierzęcy" jest antyutopią. Powieścią, która opowiada o tym, jak bardzo miało być pięknie i jak rozpaczliwie pięknie nie było. Niektóre ze zwierząt, te inteligentniejsze, wykoncypowały sobie, że mogą się w nowej rzeczywistości dobrze ustawić, sprytnie delegując pracę na innych i jeszcze sprytniej przydzielając sobie coraz więcej dóbr. Stopniowo ograniczane są wszystkie prawa, pojawia się przemoc. 

"Wilk" Rochette

Do przeczytanych ostatnio przeze mnie "wilczych" książek właśnie dołączył "Wilk" Rochette.  Przypominam, że poprzednie to kiepski thriller/kryminał "Mężczyźni, którzy nienawidzą wilków" i bardzo dobry reportaż "Dobry wilk. Tragedia w szwedzkim zoo". "Wilk" jest komiksem narysowanym przez Francuza, Jeana-Marca Rochette.

Francja w rejonie masywu Ecrins to górska kraina, pełna pastwisk, skał i nieba. Mieszka tam pasterz Gaspard, starszy, mrukliwy, prawie bez reszty pochłonięty swoim stadem owiec, mający do pomocy tylko psa Maksa.

Pomiędzy Gaspardem a tytułowym wilkiem rozegra się mocna, pasjonująca walka. Tych dwóch indywidualistów dobrze się zna i początkowo toleruje, choć niechętnie. Znajomość przeżywa mocny zwrot, gdy pasterz traci całe stado owiec, a winą obarcza wilka.

"Odziedziczone zło" Yrsa Sigurðadóttir - audiobook

Och, Yrso, islandzka pisarko! Napisałaś przejmującą książkę, z którą przyszło mi się zmierzyć. Zapoczątkowałaś powieść prologiem o dzieciach bez rodziców, które właśnie przeżyły jakąś traumę, a za chwilę spotka je kolejna, czyli rozdzielenie. I cisza. Nic już więcej o tych dzieciach, bo teraz  akcja przenosi się do domu pewnej kobiety, która zostaje zamordowana w brutalny i straszny sposób we własnym łóżku. Świadkiem tego jest córka zabitej, ukryta pod łóżkiem, sparaliżowana ze strachu, wstrząśnięta.

"Kto porwał Daisy Mason?" Cara Hunter

Daisy Mason to rezolutna ośmiolatka, która zaginęła podczas przyjęcia organizowanego na jej cześć przez rodziców. Przyjęcie się kończy, goście się rozchodzą, rodzice wołają, a tu masz, dziecka brak.
W zostaje wprowadzona cała ta policyjna machina poszukiwawcza, bo przecież wiadomo, że im więcej czasu upłynie, tym mniejsze szanse na odnalezienie dziewczynki żywej.

Policja bierze pod lupę rodzinę dziecka. Dlaczego ojciec nie chce pokazać twarzy przed kamerami? Mama Daisy urządza jej pokój upstrzony stokrotkami - czy to nie przesada? Z czego wynikały problemy wychowawcze brata Daisy i czy to rzutowało na wzajemne relacje między rodzeństwem? O kim mówiła Daisy, gdy zwierzała się przyjaciółkom z klasy, że ma się z kimś spotkać? Mnóstwo pytań, ale spokojnie, na wszystkie poznamy odpowiedź.

"Z Czadem w Bieszczadach" Magdalena Prekiel

Okres pandemii sporo zmienił w naszym życiu, ograniczamy wyjścia i wyjazdy na wakacje (nam odwołano dwa turnusy rehabilitacyjne), nie rozstajemy się z maseczką, wszędzie wypełniamy ankiety, a co się da, załatwiamy telefonicznie lub mailem.

Wyjazdy w atrakcyjne turystycznie miejsca wiążą się z ryzykiem zakażenia koronawirusem, choć, jak to widać w internecie, sporo osób jednak nic sobie z tego nie robi. Plaża albo góry - tak wyglądają.

Może więc wybrać się w Bieszczady?

"Odwiedziny" Paweł Rzodkiewicz, Paweł Garwol

Ho, ho, ho! Komiks, który absolutnie i totalnie jest poza moją bańką, poza moimi doświadczeniami, poza wszystkim, z czym się zetknęłam. Powiem więcej - absolutnie nie chciałabym się zetknąć.

Trójka bohaterów: Cięty, Dziku i Bury wsiadają do pociągu, by pojechać w odwiedziny do kolegi, do więzienia, z którego sami wyszli pół roku temu. Ta podróż jest obłędna. Kolejni pasażerowie to gruba paniusia z pretensjami do całego świata, młoda ślicznotka czytająca "Raj utracony", grupa młodych sportsmenek jadących na zawody, kieszonkowcy...

"Agnes" Peter Stamm

"Agnes nie żyje. Zabiła ją pewna historia. Nie pozostało mi po niej nic, oprócz tej historii". [1]

Tak zaczyna się ta powieść. Ponieważ w necie posługuję się nickiem Agnes (gdzieniegdzie), to zdanie trafiło mnie w sam środek. Czy to jakieś proroctwo, przepowiednia? Czy moja namiętność do historii wszelakiego rodzaju kiedyś mnie zabije?
No dobra, to z pewnością zbyt daleko posunięta interpretacja.

"Andersen. W poszukiwaniu szczęścia" Wioletta Piasecka

Śmiem twierdzić, że nie ma osoby w Polsce, która by nie wiedziała, kim jest Hans Christian Andersen. Jego baśnie znane są od lat, czytane dzieciom od kołyski aż do prawie dorosłości. Wciąż wydawane, wznawiane, adaptowane w filmach czy sztukach teatralnych bądź balecie. Postacie znane z opowieści Andersena żyją w popkulturze w najróżniejszych odsłonach.

Ciekawe, czy Andersen wiedział bądź przeczuwał, że jego historie tak bardzo będą żyć własnym życiem? Istnieje taka możliwość. Wszak pragnął sławy od najmłodszych lat - tak wynika z książki "Andersen. W poszukiwaniu szczęścia". Samo pragnienie to jednak za mało, prawda? Trzeba jeszcze nad tym popracować...

Kryptonim "Frankenstein" Przemysław Semczuk - audiobook

Mieszkam w Piekarach Śląskich już parę ładnych lat, ale o mordercy z Piekar dotąd nie słyszałam. Zapewne dlatego, że działał on w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, a ja byłam wtedy za mała, żeby się tym interesować.

Z ciekawością zapoznałam się z historią Joachima Knychały, człowieka młodego i przystojnego, żonatego i dzieciatego, pracującego jako cieśla na kopalni, zakochanego w książkach.
Jednocześnie ten sam człowiek siedział w więzieniu za usiłowanie gwałtu, a po wyjściu napadał na młode kobiety.  Napadał i mordował, niektórym (cudem chyba) udało się przeżyć.

"Cieplarnia" Brian Aldiss

Katastrofę klimatyczną mamy za progiem, czeka tylko, aż uchylimy jej drzwi. Jak Ziemia będzie wtedy wyglądać? Gorąca, sucha, spalona słońcem?
Aldiss wymyślił coś innego. Rośliny, wszędzie rośliny, a zwierzęta nie takie, do jakich się przyzwyczailiśmy, tylko albo ukryte w oceanach, albo wynaturzone.

"Temperatura, światło, wilgotność - te nie zmieniały się, pozostawały takie same od... nikt nie wiedział, od jak dawna". [s.17]

"Wtajemniczeni. Nie wszystko złoto, co złote" Dorota Suwalska

Młodzieżowa książka, po którą sięgnęłam tylko dzięki kurrencie. Byłam kiedyś na warsztatach kaligraficznych, gdzie pisaliśmy właśnie kurrentą. To krój pisma trochę zapomniany, zresztą w Polsce nie bardzo popularny, bo to pismo, którego używało się w Niemczech. Kiedyś tam kurrenta była powszechna i obowiązkowa, pisano nią w szkołach, urzędach, pisano listy i pocztówki. Obecnie zostało trochę dokumentów pisanych kurrentą, ale mało kto uczy się tego kroju - no, chyba że pasjonaci, jak ja. I tylko tacy zapaleńcy potrafią sięgnąć po książkę, ponieważ jest w niej TYLKO JEDNO zdanie pisane kurrentą, a cała reszta jest dla innego targetu niż ja.

"Metoda na wnuczkę" Marta Obuch

Dawno temu brałam udział w projekcie literacko-kryminalnym, w ramach którego na jednej scenie posadzono śląskich autorów (Obuch, Kuźmińscy, Semczuk), by porozmawiali o książkach. Porozmawiali, a ja sobie obiecałam, że nadrobię braki i zapoznam się z ich twórczością.

Właśnie nadrobiłam Martę Obuch. "Metodę na wnuczkę" wyłowiłam w księgarni "Tak Czytam" w Katowicach.

"Zdobycie bieguna południowego" Roald Amundsen

Jak ja się zaczytywałam Centkiewiczami, jak byłam mała! Uwielbiałam te polarne opowieści i właściwie do dziś mi tak zostało. Kilka lat temu miałam okazję przeczytać wstrząsającą książkę

"Na krańcu świata. Najsłynniejsza wyprawa na biegun południowy", której autorem jest Apsley Cherry-Garrard, o wyprawie Roberta F. Scotta na biegun południowy.  Wyprawie, która zakończyła się tragicznie, śmiercią Scotta i jego towarzyszy. Napisano tam, że Scott wciąż obawiał się, że wyprzedzi go ktoś inny - i rzeczywiście, biegun południowy zdobył Norweg Amundsen, który właściwie szykował się do wyprawy na biegun północny, ale ubiegli go Peary i Cook. Ambitny polarnik zwrócił więc dziób statku, "Frama", w przeciwną  stronę. Ech, wyścigi, prawda?

"Wir" Peter Watts (trylogia ryfterów)

Książkę wylosowano mi w stosikowym losowaniu na blogu "Przeczytałam książkę". Wiedzieliście w ogóle o wyzwaniu, jakie Anna urządza u siebie? Podaje się liczbę książek w stosie, w zamian dostaje się numerek i wylosowaną książkę trzeba przeczytać w ciągu miesiąca. Kilka razy zgłaszałam się do losowania, jako stos traktując stertę książek pożyczonych, ale jakoś nie udawało mi się zebrać do czytania wylosowanej książki.
Na szczęście w tym miesiącu padło na "Wir", czyli drugą książkę z trylogii o ryfterach, na którą miałam chrapkę od dawna.

[Zew Zajdla] "Łzy Mai", "Spektrum" Martyna Raduchowska

Przeczytałam obie części według zaleceń autorki (udało mi się z Martyną chwilę pogadać na WTK, na stoisku Uroborosa), w kolejności takiej, jak było wydane. Choć potem, na panelu Hardej Hordy, zdaje się, że się trochę poddała i przyznała, że można przeczytać też samo "Spektrum" (zwłaszcza jeśli ktoś bierze udział w ZZ i ma mało czasu na wszystko), uczciwie jednak uprzedziła, że odbiór tej powieści może być nieco spłycony i okrojony. I tak jest istotnie.

Tematem obu powieści jest to, że androidy marzą o elektrycznych owcach (mspanc), czyli rozważania o istocie człowieczeństwa.