"Przestępstwo" Ferdinand von Schirach - prawnik opowiada

Do licha, jaka szkoda, że nie mam znajomości wśród prawników! Jeśli każdy umie opowiadać takie historie jak von Schirach, to ileż ciekawych opowieści mnie omija. No dobra, chyba jednak nie każdy, sama znajomość tematu nie wystarczy. Wiem, bo próbowałam siostrzenicy streścić jedno z opowiadań i wyszło nieco drętwo. Trzeba jeszcze mieć talent gawędziarski. Ja nie mam, von Schirach ma, ale nie taki hrabalowski, tylko spokojny, stonowany, dokładny.


To nie kryminał, który przykuwa uwagę czytelnika tym, że nie wiadomo kto, nie wiadomo dlaczego i czasem nie wiadomo jak - zabił czy popełnił inne przestępstwo.
Tu wiadomo kto, wiadomo jak. Dlaczego - to powoli i dokładnie wyjaśnia nam autor, ale czasem i on sam tego nie wie. Bowiem jak wyjaśnić pragnienie pewnego chłopaka, by zjeść kawałek swojej partnerki? "Miłość". Albo czyny drugiego, który co jakiś czas dziabie nożem owcę i wydłubuje jej oczy? (Okoliczni farmerzy są wkurzeni) "Zielona".Nie zawsze się da wyjaśnić racjonalnie ludzkie poczynania.

Autor był świadkiem wielu spraw i te sprawy właśnie opisuje. Historie są przeróżne, bardzo dziwne i takie całkiem zwyczajne. Bo czyż nie jest zwyczajną, a raczej pospolitą, sprawa, gdy mąż zabija żonę ("Fähner")? A z dziwnych: człowiek, który w obronie koniecznej zabił dwóch ludzi, od zatrzymania do wypuszczenia nie wypowiedział ani jednego słowa, a policjanci nie mogą ustalić jego tożsamości ("Obrona konieczna").

Uderzyło mnie w opowiadaniach to, że autor nie potępia (co akurat jest całkiem ok), ale w wielu przypadkach bierze stronę bohaterów - przypadłość adwokata? Nie przeczę, w opowiadaniu "Szczęście", gdzie osadzono chłopaka w więzieniu za poćwiartowanie zwłok - ma to rację  bytu, bo chłopak nikogo nie zabił.  Ale w opowiadaniu pt. "Fähner" mamy historię lekarza, który zabił swoją żonę, bo wiecznie gderała, zrzędziła i mu ubliżała. Wszyscy mu współczują , włączają w to autora, a także, mam wrażenie, sędziego prowadzącego sprawę, czego wyrazem był niski wyrok. Ale, na litość boską, facet zatłukł żonę, zabił człowieka, nie można tak! Mógł się wyprowadzić, mógł wyprowadzić ją, istnieją separacje, rozwody... Nie umiałam pogodzić się ze społecznym pozwoleniem na zabójstwo.

Każdy z wątków ma właśnie jakiś haczyk, nitkę, pętelkę, za którą można złapać i wysnuć własne wnioski. I to było dobre, to mi się podobało. Ta książka spodoba się każdemu miłośnikowi kryminałów (choć kryminałem nie jest), a także miłośnikom głosu Rocha Siemianowskiego. Wzdech. To ja.

Spis treści:
1. Fähner
2. Tanata i jego czarka
3. Wiolonczela
4. Jeż
5. Szczęście
6. Sommertime
7. Obrona konieczna
8. Zielona
9. Cierń
10. Miłość
11. Etiopczyk

Bardzo dziękuję za egzemplarz książki Bibliotece Akustycznej!


"Przestępstwo"Ferdinand von Schirach, przełożył Jakub Ekier, czyta Roch Siemianowski, Biblioteka Akustyczna 2014.