"Ostatnia arystokratka" Evžen Boček

"Nazywam się Maria Kostka z Kostki" - tak zaczyna się ta powieść, zupełnie zwyczajnie, prawda?
Tak zwyczajne jest tylko pierwsze zdanie, pozostałe natomiast są zapisem wydarzeń kompletnie odjechanych i nieprawdopodobnych. 

"Ostatnia arystokratka" ujęta jest w formę pamiętnika prowadzonego przez nastoletnią Marię - Amerykankę z wychowania, Czesckę z pochodzenia. Dziennik rozpoczyna się opisem wydarzeń dziejących się w rodzinie Kostków od momentu, gdy przygotowują się do podróży do Czech. Ojciec Marii to arystokrata, który właśnie odzyskał rodowy zamek i postanawia przenieść się z rodziną na dziedziczne włości na stałe. Nie jestem pewna, czy to roztropna decyzja, ale jedno muszę przyznać: ta przeprowadzka zmieni w życiu rodziny Kostków WSZYSTKO. 

"Liternictwo. Sztuka pięknego pisania" Wydawnictwo Arkady

Zaczęłam interesować się kaligrafią kilka lat temu. Warsztaty, ćwiczenia, kupowanie stalówek, piór, kolejnych piór... Naturalnie pojawiły się  też książki: "Nauka pisma..." Tatucha, "Piękna litera" Landowskiej i Bodziony, a teraz "Liternictwo".

To właściwie nie jest książka do nauki kaligrafii, zawiera o wiele więcej, ale o tym jesteśmy uprzedzeni od samego początku, bowiem podtytuł książki brzmi "Sposoby twórczego wykorzystania kaligrafii". Co zaś się tyczy samej kaligrafii, jest potraktowana skrótowo, ale bardzo rzetelnie.

Książka podzielona jest na kilka rozdziałów. Pierwszy z nich, pod tytułem "Nowoczesna kaligrafia" omawia sposoby pisania liter z wykorzystaniem stalówki i atramentu. Ten rozdział jest mi najbliższy, bo ze stalówką i atramentem mam do czynienia od dawna. Mnóstwo tu istotnych informacji: o materiałach, technikach, papierze. Choć wszystko podane jest w mocno skondensowanej formie, to wszystkie wskazówki są bardzo cenne i merytoryczne.

[Notes] Pięcioletnie pamiętniki

A teraz napiszę o czymś, o czym teoretycznie nie mam prawa się wypowiadać,  bo żadnego z niżej opisanych pamiętników nie posiadam. Potraktujcie ten post jako ciekawostkę.  A może ktoś posiada jeden ze wzmiankowanych notesów i podzieli się wrażeniami?

Chodzi o wieloletnie, najczęściej pięcioletnie pamiętniki.Wnętrze skonstruowane jest tak, by można było każdego dnia zapisać kilka słów czy linijek. Po roku zaczynamy pisać od początku, ale już rubryczkę niżej. I tak przez kilka lat.

Oto jakie pamiętniki znalazłam w sieci:

1. "5 Year Diary" marki Castelii

 

Format 14,5x18 cm, 200 kartek, twarda oprawa, zakładka, dołączone szlufka na pióro (ołówek). Koszt to niecałe 13 funtów na stronie producenta.

"Spacerkiem przez rok" Małgorzata Strzałkowska, Elżbieta Wasiuczyńska

Przyznaję, początkowo w ogóle nie ciągnęło mnie do tej książki. Okej, ładna, kolorowa, jakieś wierszyki... będzie na wieczorne czytanie dla dzieci. Zapchajdziura.

Przeczytałam więc dzieciom na dobranoc. I oniemiałam.
Zaskoczyły mnie wiersze, zaskoczyły mnie ilustracje.

"Baśnie narodów ZSRR" - trzy antologie

Wpadły mi w ręce całkiem przypadkiem trzy książki z bajkami zza naszej wschodniej granicy. Bajki to i nie bajki. Mnóstwo tam legend właściwych dla danego regionu, dużo też i takich, które znane są wszędzie na świecie (jak choćby taka, gdzie najmłodszy z trzech braci, najbardziej gamoniowaty, zbiera na koniec laury i zdobywa najpiękniejszą dziewczynę).

Cudowna jest ta różnorodność kulturowa: tu młody dżygit z Gruzji, tam roztropne dziewczę z Laponii zakutane w skóry, gdzieś indziej wezyr czy inny dostojnik wykiwany przez spryciarza w typie Hodży Nasreddina (choć akurat to imię nie jest w książkach przytaczane).

"Dawni mistrzowie - komedia rysowana przez Mahlera" Thomas Bernhard, Nicolas Mahler

Pomyślałam sobie, że aby napisać porządną recenzję dawnych Dawnych mistrzów" w wersji komiksowej, powinnam zapoznać się z książkową wersją. Pełna nadziei udałam się więc na Allegro i do internetowych księgarni, ale książki nigdzie nie było. Trudno.
Errata: pojawiła się, za 120 zł. O rety. To może przejdę już do komiksu.

W Wiedniu  jest Muzeum Historii Sztuki, a w środku, na jednej ze ścian,  wisi obraz Tintoretta pod tytułem "Siwobrody mężczyzna".

"Pasterska korona" Terry Pratchett

Ostatnia książka Pratchetta. Ależ to smutno brzmi. Złowrogo, beznadziejnie.

Na szczęście "Pasterska korona" nie jest ani przesadnie smutna, ani zatrważająco złowroga, ani też melancholijnie beznadziejna. No może ciut na początku, ale potem wcale nie. Odchodzi bowiem z powieści ktoś bardzo ważny. BARDZO.  Och. Nie będę się nad tym rozwodzić.

"Totalnie nie nostalgia - memuar" Wanda Hagedorn, Jacek Frąś

Znajduję w sieci piękne recenzje "Totalnie nie nostalgii" ze zdaniami okrąglutkimi jak paciorki, płynnymi i takimi trafnymi. I szlag mnie trafia, bo ja tak nie potrafię. Mogę za to przekazać, jak wielu doświadczyłam emocji podczas czytania tego komiksu.
Autorka pisze bowiem z tak obezwładniającą szczerością, że moja własna pamięć zaczęła się budzić i wygrzebywać jakieś okruchy wspomnień, niekoniecznie miłych. Tak bowiem mamy, że to, co nieprzyjemne, zapominamy, wymazujemy i zabijamy deskami. To naturalne i zdrowe (Kir Bułyczow popełnił kiedyś opowiadanie na temat tego zjawiska, poleciłabym, ale nie pamiętam tytułu, na pewno z Guslaru). Wanda Hagedorn, a właściwie młoda Wandziulka, odmyka te klapki w pamięci. Uwiera to czasami w duszę. Czasem zaś pomaga zrozumieć samą siebie sprzed wielu lat. Nieodmiennie jednak mocno porusza.

"Ochrona przyrody" Papcio Chmiel - Tytus, Romek i A'Tomek - księga X

W grę planszową "Tytus, Romek i A'Tomek" gram często, a po komiksy sięgam rzadko, choć przecież mam cały komplet (prezent od kolegi, dziękuję!).

Znienacka Krzysztof wyciągnął jeden z zeszytów i zaproponował czytanie - jak tu się nie zgodzić? Zgodziłam się i przeczytaliśmy razem.

[Notes] Clairefontaine "Nina and other little things"

Dziś przedstawiam notes, który okazał się jednym z najlepszych notesów, w jakich zdarzało mi się pisać.

Dane techniczne:

 

- format A5 (14,8 x 21 cm),
- ilość stron: 196,
- okładka twarda tekturowa,
- grzbiet płócienny czerwony,
- biała wyklejka z autorskimi grafikami,
- z tyłu kieszonka na luźne kartki,
- linie w kolorze czerwonym co 8 mm, z niewielkim marginesem z każdej strony,
- papier w kolorze ivory (kość słoniowa),
- gramatura papieru: 90 g/m2,
- cena: 53,50 zł.

"Opowieść wigilijna" Charles Dickens - audiobook

"Opowieść wigilijna" Dickensa to  klasyka. Niektórzy odżegnują się od klasyki twierdząc, że wolą nowoczesną prozę, inni zaś mówią, że po co to czytać, skoro i tak znamy treść utworu?

Czy warto więc sięgać po książkę, którą się prawie zna?

Powiem szczerze, że nie sięgnęłabym. Stało się jednak tak, że

Konkurs z Natalią Nowak - Lewandowską - już jutro!

Dzisiaj na kilku blogach ŚBK ukaże się podobny post z zapowiedzią konkursu. Zapamiętajcie dobrze te blogi, bo to na tych stronach JUTRO musicie szukać wskazówek do odgadnięcia konkursowego hasła.

Ale po kolei:
Konkurs Śląskich Blogerów Książkowych rozpocznie się 11.02.2017, ale dzisiaj zaprezentuję jego przebieg i zasady, na jakich będzie się opierał.

"Pucio uczy się mówić" Marta Galewska-Kustra

O książkach pani Marty pisałam już na blogu - udała się Naszej Księgarni ta seria logopedyczna!

"Pucio uczy się mówić" to książka idealna dla nas. Bohater - Pucio - to bardzo sympatyczny malec z równie sympatyczną rodzinką. Lubią bawić się razem, jeść, chodzić na spacery, zakupy czy do lasu. Nawet wspólne sprzątanie idzie im zgodnie i znakomicie efektywnie.

"Piękna litera" raz jeszcze - spotkania autorskie i konkurs

Całkiem niedawno prezentowałam na blogu opinię na temat podręcznika do nauki kaligrafii "Piękna litera".  Dla osób zainteresowanych książką i kaligrafią w ogólności mam kilka informacji. Dwa spotkania autorskie i jeden bardzo atrakcyjny konkurs!

"Jasne oblicze śmierci" Aleksandra Marinina - audiobook

Mam takich autorów, po których mogę sięgać w ciemno i wiem, że będę zadowolona. Tak jest z Marininą i jej serią o Anastazji Kamieńskiej.

"Jasne oblicze śmierci" - oczywiście to kryminał, ale ta akurat książka (już czternasta w serii), skręca mocno w stronę powieści obyczajowej. Bo cóż tu mamy od samego początku? Mnóstwo postaci, które są dobrze skonstruowane psychologicznie, pozostają ze sobą w skomplikowanych relacjach, a te relacje pociągają za sobą przeróżne działania. W tym i morderstwo.

"Burza. Czarci pomiot" Margaret Atwood - projekt Szekspir

W czytaniu książek uwielbiam kilka rzeczy, ale chyba najbardziej lubię, gdy lektury układają mi się w pewien ciąg, albo gdy zbiegają się ścieżki zupełnie z pozoru nie powiązane. Tak właśnie miałam z "Czarcim pomiotem".

Zaczęłam to czytać dość dawno temu, ale nie wchodziło (znacie to męczące uczucie, gdy książka nie wchodzi, prawda?), odłożyłam więc na pewien czas. Zabrałam się za "Burzę" Szekspira, ale źle to zrobiłam, przeczytałam pośpiesznie i niedbale, o czym zresztą napisałam w tej notce. Dostałam spory odzew w komentarzach, co mnie przekonało, że trzeba "Burzę" spróbować obejrzeć, żeby do mnie dotarła.  Wszak obejrzany dopiero co "Sen nocy letniej" był wspaniały! A tak na marginesie, w komiksie Gaimana "Kraina snów" (Sandman tom 3) także znalazłam "Sen nocy letniej" i Szekspira we własnej osobie! To są te ścieżki właśnie, czytelnicze, powikłane, ale zazębione.

Znów zwróciłam się w stronę "Czarciego pomiotu", ale nie, wciąż nie wchodził. Wtedy trafił mi się "Oryks i Derkacz", książka, która mocno przemeblowała mi głowę.  I jednocześnie odblokowała, bo na kolejną książkę tej samej autorki rzuciłam się wręcz łapczywie, głodna jej pomysłów.