"Selma. Jeszcze dalej niż południe" Dominik Szczepański

 Jacht "Selma" początkowo miał  nazywać się "Salma", na cześć Salmy Hayek. Okazało się jednak, że po wrzuceniu w wyszukiwarkę imienia Salma dzieją się rzeczy niezwykłe i żadna z nich nie kojarzyła się z jachtem, stąd drobna modyfikacja nazwy. 

Na tym jachcie Piotr Kuźniar i jego załoga wyruszyli w rejs na Antarktydę. Wcale nie chcieli zdobywać zdobytego już przecież bieguna, chcieli wpłynąć na Morze Rossa i dotrzeć do Zatoki Wielorybów. Tym samym pobić rekord świata w żegludze najdalej na południe. Żeglowanie po akwenach skutych lodem jest trudne nawet dla dużych jednostek o  mocnych kadłubach, a dla kilkunastometrowego jachtu to jest jakiś kosmos. Zimno, oblodzenie, góry lodowe, sztormy - prawdziwa polarna szkoła przetrwania. 

"Na północ. Jak pokochałem Arktykę" Adam Wajrak

 Jak to się stało, że Wajrak trafił na północ? Pojechał, bo bardzo chciał, łapał  okazje jak sroki za ogon i gimnastykował się mocno, by jak najdłużej na północy pozostać. Można by powiedzieć, że wrastał w tamtejsze okolice jak porost islandzki.

Podróże postanowił opisać. Opowiedział o wyprawie w poszukiwaniu fok, o podróży, podczas której badał  faunę polarną i był swego rodzaju robinsonem  w lichej chatce (i atrakcją dla turystów), opisał te wszystkie chwile poświęcone obserwacji i fotografowaniu ptaków, przyznał się, jak bał się spotkania z niedźwiedziem polarnym - a z tego wszystkiego czerpał ogromną radość, którą wręcz widać w tekście!

"Jak zatrzymać czas?" Matt Haig - audiobook

 Podróże w czasie zawsze mnie fascynowały, pewnie dlatego wybrałam sobie tego audiobooka, choć właściwie nie ma tu takich podróży, o jakich zwykłam czytać w powieściach sf. 

W "Jak zatrzymać czas?" głównym bohaterem jest Tom, który cierpi na rzadką przypadłość: starzeje się znacząco wolniej niż inni ludzie. Taka odwrotność progerii, przyspieszonego starzenia się. 

"Podróże z pazurem. Historia łapą pisana" Izabella i Piotr Miklaszewscy, rysunki Filip Sułkowski

 Komiksowa historia pary podróżników, na którą natknęłam się właściwie przypadkiem.  Otóż zawiozłam Mariannę na warsztaty komiksowe organizowane przez Śląską Akademię Komiksu we współpracy z Biblioteką Śląską.  Warsztaty prowadził Filip Sułkowski, a w czasie, gdy trwały, w sali obok można było wysłuchać rozmowy z panią Izabellą i panem  Piotrem. Następnie zaś zakupić komiks, jeśli tylko miało się taką potrzebę. Moja córka wiecznie ma taką potrzebę, stąd właśnie komiks u mnie.  

"Na zawsze w lodzie. Śladami tragicznej wyprawy Johna Franklina" Owen Beattie, John Geiger

 Swego czasu z zapartym tchem pochłaniałam "Terror" Simmonsa, książkę w mistrzowski sposób łączącą historię prawdziwą i wątek nadprzyrodzony. Chodzi o wyprawę sir Johna Franklina, zakończoną tragicznie, wciąż owianą tajemnicą. W "Na zawsze w lodzie" autorzy podjęli się próby wyjaśnienia tajemniczej śmierci członków wyprawy.

Ekspedycja Johna Franklina rozpoczęła się w maju 1845 roku. Dwa okręty: Erebus i Terror wypłynęły z Londynu  i pożeglowały na północ szukać Przejścia Północno-Zachodniego. Ślad po nich zaginął. Dziś już wiemy, że okręty utknęły w lodzie i ostatecznie zatonęły, a załogi były zmuszone do pieszej wędrówki (kilkaset kilometrów) nazwanej marszem śmierci. Kilkoro z nich przedostało się przez cieśninę Simpsona na stały ląd, ale nie dotarło do miejsca, gdzie można było uzyskać pomoc. Wszyscy zginęli. 

"Z Czadem w Bieszczadach" Magdalena Prekiel

Okres pandemii sporo zmienił w naszym życiu, ograniczamy wyjścia i wyjazdy na wakacje (nam odwołano dwa turnusy rehabilitacyjne), nie rozstajemy się z maseczką, wszędzie wypełniamy ankiety, a co się da, załatwiamy telefonicznie lub mailem.

Wyjazdy w atrakcyjne turystycznie miejsca wiążą się z ryzykiem zakażenia koronawirusem, choć, jak to widać w internecie, sporo osób jednak nic sobie z tego nie robi. Plaża albo góry - tak wyglądają.

Może więc wybrać się w Bieszczady?

ŚBK: Moje ukochane miejsca na Ziemi

W tym miesiącu tematyczny post ŚBK nawet nie zahacza o książki. Będziemy pisać o ukochanych miejscach na Ziemi.

U mnie są takie dwa.

"Kicia Kocia na lotnisku" Anita Głowińska

Media Rodzina naprawdę może się pochwalić serią o Kici Koci. Ta sympatyczna koteczka z nieodłącznym króliczkiem pomaga dzieciom poznawać świat. Tu, w "Kicia Kocia na lotnisku" zwiedzamy, no właśnie, lotnisko!

Owszem, coraz więcej dzieci wybiera się w podróż samolotem*, wciąż jednak wiele z nich nie wie, jak lotnisko wygląda od środka. A naprawdę jest tam co oglądać!

[Wyjazd] Listopadowa Praga

Pomnik Sikających Davida Cerny'ego

Pomysł na wyjazd do Pragi wykiełkował kilka miesięcy temu, a w listopadzie doczekał się realizacji. Czy to dobry termin na wyjazd? Są tego plusy, są i minusy.
Plusy: mniejszy tłok na moście Karola, w hostelu nie przeszkadzają przejeżdżające pociągi ze względu na zamknięte okna, no i na ulicach serwują pyszne wino grzane.
Minusy: trzeba zapakować więcej ciepłych ubrań, no i nie można cały dzień chodzić i zwiedzać, gdzieś trzeba się od czasu do czasu ogrzać.

Wykorzystałyśmy z siostrzenicą wolny poniedziałek 11 listopada, na zwiedzanie przeznaczając sobotę, niedzielę i pół poniedziałku.

"Zdobycie bieguna południowego" Roald Amundsen

Jak ja się zaczytywałam Centkiewiczami, jak byłam mała! Uwielbiałam te polarne opowieści i właściwie do dziś mi tak zostało. Kilka lat temu miałam okazję przeczytać wstrząsającą książkę

"Na krańcu świata. Najsłynniejsza wyprawa na biegun południowy", której autorem jest Apsley Cherry-Garrard, o wyprawie Roberta F. Scotta na biegun południowy.  Wyprawie, która zakończyła się tragicznie, śmiercią Scotta i jego towarzyszy. Napisano tam, że Scott wciąż obawiał się, że wyprzedzi go ktoś inny - i rzeczywiście, biegun południowy zdobył Norweg Amundsen, który właściwie szykował się do wyprawy na biegun północny, ale ubiegli go Peary i Cook. Ambitny polarnik zwrócił więc dziób statku, "Frama", w przeciwną  stronę. Ech, wyścigi, prawda?

"Mój Paryż" Aleksandra Mattanza - i katedra Notre Dame...

Od kilku miesięcy poszukuję idealnej dla mnie książki o Paryżu. Książki, która pokazywałaby mi Paryż, którego kawałeczki ujrzałam podczas mojego tam pobytu.

Testowałam wiele  pozycji. "Paryż" Rutherfurda okazał się zbyt monumentalny, zarówno gabarytem, jak i zawartością.  Sięgnęłam po "Merde! Rok w Paryżu" Clarke'a, ale szybko odłożyłam, bo autor zniesmaczył mnie jawną pogardą do Francuzów widoczną na każdej stronie książki (ktoś z takim nastawieniem nie powinien brać się w ogóle za pisanie). Kupiłam "Elegancję jeża" napisaną przez Francuzkę Muriel Barbery, ale książka prawie nie wychodzi poza mieszkanie głównej bohaterki, a cóż mi po Paryżu bez Paryża?  Kupiłam też "U stóp Montmartre", tym razem napisane przez Szwedkę Röstlund - ale i ona mnie rozczarowała, skupiając się na egzystencjalnych problemach sklepikarza (przynajmniej na początku). Zero polotu.

"Krótka historia sztuki" Susie Hodge - bardziej felieton niż recenzja

Moje zainteresowanie sztuką jest fragmentaryczne i dość przypadkowe. Owszem, miałam to szczęście przeczytać w młodości doskonałą książkę "Udręka i ekstaza" Stone'a o życiu Michała Anioła, dzięki czemu zyskałam niezły wgląd w jego twórczość. Niestety, nigdy wcześniej i nigdy później nie zdarzyło mi się tak polubić dzieł artysty po przeczytaniu z książki o nim... 

Dalsze wykształcenie pozwoliło mi poznać sztukę ogólnie: najważniejsi twórcy, okresy, dzieła. Jednak oglądanie obrazów, rzeźb czy fresków na fotografiach nijak się ma do oglądania ich na żywo! W ostatnim czasie miałam okazję troszkę popodróżować i część czasu przeznaczonego na zagraniczne wypady (zbyt krótkie, by je nazwać wycieczkami) przeznaczyłam na oglądanie dzieł sztuki.

"Wikingowie. Kraina proroka" Radosław Lewandowski

Czy to koniec, panie Lewandowski? Koniec sagi o Wikingach, których własna ziemia pali w stopy, tak, że muszą koniecznie wałęsać się po świecie, a im dalej od Skandynawii, tym lepiej? Ośmielam się mieć wątpliwości, bo zakończenie tego nie określa jednoznacznie. Choć, z drugiej strony, autor wypowiedział się dość kategorycznie w artykule "To już jest koniec". Och, powstrzymajcie mnie, znów zaczynam od zakończenia, nie od początku. 

[Relacja] Londyn 21-22 kwietnia 2018

W kwietniu wyjechałam na dwudniową wycieczkę do Londynu. Co prawda nie wiąże się to z książkami (chociaż mooooże trochę...), ale obiecałam, że napiszę kilka słów o tym wyjeździe. 
Wyjazd był zorganizowany, z pilotem, przewodnikiem, z opłaconym hotelem i  bogatym programem zwiedzania. Wylot z Pyrzowic bladym świtem, lot dostarczył mi sporo uciechy, bo miejsce miałam przy oknie i widoki  były cudne. 

"O górze, która wybrała się w świat. Przygody Małej Czantorii" Weronika Górska

Skusiła mnie okładka. Naprawdę. Widok zadowolonej z siebie, troszkę przysadzistej góry, która z niebywałą gracją i lekkością, unosząc w palcach rąbek koronkowej haleczki, biegnie nad drzewami, budzi ciekawość. Jak to? Góra w świat? Jakim cudem? 

"Świat według Polki" antologia opowiadań

Jestem kobietą osiadłą. Mieszkam w jednym mieście od kilkunastu lat, wcześniej też mało co jeździłam po świecie. Ot, internat, akademiki, jakiś okazjonalny weekendowy czy wakacyjny wyjazd poza granice kraju, to wszystko. Dlatego z ciekawością zajrzałam do zbioru opowiadań "Świat według Polki", bo to dało mi szansę poznania odpowiedzi na pytanie: "jak tam jest?".

"Wikingowie. Topory i sejmitary" Radosław Lewandowski

Ależ jestem sprytna! Z czytaniem drugiego tomu "Wikingów" wstrzymałam się trochę, dopóki w zapowiedziach nie pojawił się tom trzeci, czyli właśnie "Topory i sejmitary". Dzięki temu nie miałam zbyt długiej przerwy pomiędzy kolejnymi częściami. 

"Topory i sejmitary" podejmują akcję tam, gdzie porzucili ją "Najeźdźcy z północy". Oddi, chudopachołek na początku sagi, obrasta w piórka. Ma już dwa statki z kompletnymi załogami, miłe oku skarby w ładowniach, żonę oraz dziecko w drodze. W planach Oddi ma uwolnienie lub pomszczenie matki i siostry. Zauważyłam, że zemsta jest olbrzymią siłą napędową ówczesnych ludzi, co trochę tam się ktoś mści (a mnie w uszach brzmi "zemsta, zemsta, zemsta na wroga, z Bogiem i choćby mimo Boga"). Żeby ten zamysł się powiódł, Oddi musi udać się aż do Konstantynopola. Długa to droga, bardzo trudna i bardzo niebezpieczna, prowadzi przez  Ruś, statki mają do pokonania trudne, skalne progi na rzece, a wreszcie trzeba je ciągnąć suchym lądem. Zobaczcie na mapce, jak to wyglądało.

"Na Wodach Północy" Ian McGuire

Pomyślałam sobie, że to będzie dobry tytuł do wstawienia  na "polarną półkę". Spodziewałam się czegoś w stylu "W królestwie lodu" czy "Na krańcu świata": śniegu, mrozu, hartu ducha polarników. Okazało się, że dostałam coś zupełnie innego.

"Na Wodach Północy" ma głównego bohatera, lekarza Patricka Sumnera, który obejmuje stanowisko lekarza okrętowego na wielorybniczym statku "Ochotnik". To paskudna łajba z  pechowym kapitanem, na pokładzie ma bandę obdartusów i szajbusów, sam Sumner zaś nie budzi zbytniej sympatii. Owszem, nie można mu nic złego zarzucić, ale tak naprawdę tylko czeka na moment, gdy po wykonaniu swojej pracy może łyknąć sobie laudanum i uwolnić swoją podświadomość. Trochę z tego stanu wytrąca go morderstwo na pokładzie...

"Wilki z Nowego Meksyku" William Grill

Uwielbiam takie książki dla dzieci, które nie są infantylne ani przesłodzone czy też nadmiernie dydaktyczne. Książki Grilla właśnie takie są: mądre, prawdziwe i prześwietnie narysowane.  Autor zaadaptował opowiadanie Ernesta Thompsona Setona "Lobo: Król Currumpaw"  i narysował opowieść o wilkach w Nowym Meksyku. 

"Wikingowie. Najeźdźcy z północy" Radosław Lewandowski

"Najeźdźcy z północy" to drugi tom cyklu "Wikingowie" autorstwa płockiego pisarza. O pierwszej części pisałam już jakiś czas temu o tutaj - było nieźle.

Druga część okazała się zupełnie inna, niż się spodziewałam. O ile w "Wilczym dziedzictwie" autor zastosował dywersyfikację wątków i głównych bohaterów, o tyle w "Najeźdźcach..." akcja koncentruje się na jednym Wikingu, Oddim.